تعداد 24 نفر از خانواده های افراد گرفتار در فرقه رجوی در اردوگاه لیبرتی در عراق، از استان های یزد، خوزستان، و خراسان رضوی، جهت تلاش برای دیدار با عزیزان اسیرشان به عراق آمده و به پشت درهای بسته اردوگاه لیبرتی مراجعه نمودند.
خانواده ها روز دوشنبه تمام روز در کنار دیوارهای اردوگاه به امید دیداری هرچند کوتاه با عزیزان خود ایستادند اما موفق به حتی گرفتن خبری از آنها نشدند. التماس عاجزانه خانواده ها برای دیداری هرچند مختصر دل هر انسانی را واقعا به درد می آورد.
متأسفانه مسئولین مربوطه اجازه بردن دوربین و عکاس و خبرنگار به محل را ندادند. تنها چند عکس و فیلم به زحمت توسط یکی از مسئولین غیر ایرانی در محل گرفته شد. برخی خانواده ها مایل به انتشار عکس های خود نبودند که این امر رعایت شده است.
لازم به ذکر است که سران فرقه رجوی در این رابطه واکنش نشان داده و تهدید کرده اند که اگر خانواده ها هرچه زودتر از محل دور نشده و برنگردند اعزام افراد از عراق به آلبانی را متوقف خواهند کرد.
مسئولین فرقه در دیدار با مسئولین ملل متحد در اردوگاه، دادن اجازه برای دیدار اعضا با خانواده های خود را غیرممکن و کاملا دور از تصور اعلام کرده و گفته اند که تحت هیچ شرایطی با چنین امری موافقت نخواهند کرد.
وحشت بیش از حد مسعود رجوی نسبت به دیدار اعضای فرقه اش با خانواده های خود کاملا قابل فهم است. رجوی خوب میداند که در چهارچوب مناسبات فرقه ای با زنده شدن عواطف و احساسات انسانی در فرد، آثار مغزشوئی و هویت کاذب کاشته شده بر هویت ذاتی از بین میرود و فرد مجددا به ضمیر خویش بر میگردد.
