چرا فرقه رجوی در مقابل جداشدگان هیستریک می شود؟

این روزها رهبری فرقه انسان کش مجاهدین در مقابله با افشاگری ها و فعالیت های جداشدگان از فرقه اش به ستوه آمده و در یک سلسله اقدامات عجز آلود آه و فغان سر می دهد و با تهدید و توهین با فرهنگ خاص فرقه ای علیه این طیف از انسان های با وجدان که فقط برای دفاع از دوستان در بندشان روشنگری می کنند به میدان آمده است.
اگر سری به لجن پراکنی های  اینترنتی رجوی بزنید خواهید دید که اوج استیصال درتشکیلات مستهلک و بریده و ناتوان این فرقه موج می زند.
طبیعی است روزی مجاهدین در اوج بودند و قدر قدرت(البته در سرکوب ناراضیان) و درهای فرقه را پلمپ کرده  و نمی گذاشتند حتی یک مورد بریده بیرون برود و یک مورد افشاگری در خصوص گندکاری های رهبری فرقه به گوش هیچ کس خارج از مناسبات نمی رسید و خلیفه آل رجوی هم هرطور که می خواست عمل می کرد و کشتار و سربه نیست کردن و سرکوب مثل آب خوردن بود.
اما اکنون تعداد جداشدگان از آنهایی که هم اکنون فرقه رجوی را تشکیل می دهند بیشتر است و اگر قبلا یک نفر جدا شده توسط رجوی به اروپا برده شده و دهن بند زده می شد اکنون جداشدگان دارای صدها سایت و وبلاگ رسمی و شخصی هستند و دنیا را از مخفی ترین و تاریک ترین زوایای جنایات رجوی آگاه ساخته و می سازند. درواقع رجوی را رسوا و زمین گیرکرده و باعث تمامی  بدبختی های فرقه شده اند. به همین دلیل رجوی اکنون مرگ خود را صرفأ در دست جداشدگان می بیند.
درحقیقت رجوی برای اولین بار در سال 69-70 نخستین ضرب شصت جداشدگان را دریافت نمود.
درآن سال بعد از زندانی کردن نیمی از مسئله داران –برهم زدن کانون خانواده-جداکردن کودکان از پدران ومادران- طلاق اجباری و مجموعه ای از سرکوب ها و شکنجه و زندان ها. طیفی از افراد جدا شدند که پایشان به اروپا رسیده بود  باتلاش شبانه روزی عده ای خبرنگار را بسیج و به عراق و اشرف آوردند و رجوی را مجبور به پاسخگویی نمودند.
درواقع در آن سرفصل رجوی زندان ها را تخلیه و زندانیان را به ابوغریب برد و تابلو امانتی مجاهدین بر سلول های آنها زد. سپس زندان هایی که خبرنگاران آدرس آنها را از جداشدگان گرفته بودند را به انبار قطعات تغییر کاربری داد و روی قطعات با اسپری خاک پودری پاشید تا وانمود کند که انبارها قدیمی هستند و چون خبرنگاران خصوصأ وال استریت جورنال می خواست از رجوی بازجویی کند تشکیلات مجاهدین برای آبروداری مانور ترتیب دادند تا وال استریت درآن با رجوی مصاحبه کند و وانمود کنند این مصاحبه در مانوربوده و در جواب فشار جداشدگان نبوده است.
درحقیقت رجوی بلافاصله بعد از آن فشار اولیه به خود آمد و شوک را دریافت کرد و جداشدگان را جدی گرفت و تهدید کرد که برهر مجاهد تکلیف است که اگر شکست خوردیم حلقوم یک جداشده درهرکجای جهان را با دندان بجود و بخورد.
هیستریک شدن تا این اندازه را برای اولین بار خود شخص رجوی ابراز کرد.و اکنون هم هرچه آب به آنجا که می سوزد می ریزند خاموشی ندارد و رجوی هر روز پاچه یکی از جداشدگان را گاز می گیرد.
اما پیام جداشدگان و خانواده ها خطاب به رجویها و تمامی جیره خواران بی مقدارشان این است که شما بطورقانونمند محکوم به فنا و نابودی هستید و دست و پا زدن و سربه زمین کوبیدن جواب ندارد. بروید بمیرید.