از یادادشت های سیروس غضنفری عضو سابق ارتش رهائی بخش – قسمت 39

اعمال ننگین مسعود رجوی هرگز ازخاطرم نمیرود!
رقص برای آمریکایی ها:
آن روزسرودها دیگر پخش نمی شدند و رجوی دنبال جایگزین کردن آمریکا به جای صدام بود و میگفت که برای ما چیزی عوض نشده و فقط صاحبخانه عوض شده است، خطوط سیاسی عوض شدند، برخوردها عوض شد، مثلا رجوی میگفت که اگر مریم در فرانسه با مردها دست بدهد در اشرف زن ها میتوانند روسری خود را بردارند،
مریم با شهردار اوور دست داده و عکس میگرفت. زن های بدون حجاب با مردان در فرانسه جلوی مریم میرقصیدند، تا چنان جلوه بکنند که سازمان، یک سازمان سکت و بسته ای نیست.  در اشرف مژگان، زهره اخیانی، فهیمه اروانی و…  با بهترین آرایش و ادکلنها و لباسها به دیدار ژنرال ها و فرماندهان آمریکایی میرفتند و سعی میکردند که آمریکا را قانع بکنند که به ایران حمله نظامی کرده و سازمان را مجدداً با سلاحهای امریکایی تجهیز کرده و آنها را پشتیبانی هوائی و تدارکاتی بکند.  حالا کدام را باور بکنیم این را یا آن پایکوبی و جشن را در 11 سپتامبر؟
در چندین نشست که با صدیقه حسینی و زهره قائمی داشتیم یکی از نفرات که اهل قائم شهر بود، مستمراً سوال میکرد که در مصاحبه با آمریکائیها اگر از من سوال کردند که چرا در روز 11 سپتامبر ابراز خوشحالی کرده و کف و سوت میزدی من چه جوابی دارم بدهم، و این سوال همیشه بی پاسخ میماند، چون سازمان کاری کرده بود که نمیتوانست آنرا جمع و جور بکند ما خیلی برای آمریکایی ها خوش رقصی کردیم.
درزمان انتخاب بیل کلنتون هم ساعت دو شب همه رقصیدند. قبلا ما درجلو سربازن با کف زدن خواهران درپارک مریم وبا آرایش رقص نکرده بودیم وقرار بود که ما به سربازان آمریکایی بگویم که اینجا خانه ماست وشما باید بروید واین دوگانگی ها مارا سردرگم کرده بود…
ادامه دارد…