گزارش پنجم
امروز خانواده ها بعد از دومین روز حضور خود در عراق، و بعد از بازگشت از مقابل اردوگاه لیبرتی، دیداری با جداشدگان اخیر فرقه رجوی در هتل مهاجر در بغداد داشتند.
خانواده ها بسیار مشتاق بودند تا با جدا شده ها، خصوصا آقای اسماعیل فلاح رنجکش که بعد از تهاجم موشکی به اردوگاه لیبرتی از آنجا فرار کرده و جدا شده بود، دیدار و گفتگو داشته و احیانا از وضعیت عزیزان خود کسب اطلاع نمایند. خوشبختانه جداشدگان مستقر در هتل مهاجر خبر سلامتی بستگان خانواده های حاضر را به آنان دادند که موجب دلگرمی شان شد.
جداشدگان سازمان البته در خصوص فشارهای داخل سازمان و محدودیت هائی که اعمال میشود نیز صحبت کردند. آنان گفتند که فشار روانی و کنترلی در داخل اردوگاه روی افراد بسیار بالاست اما در مقابل جو نارضایتی نیز روز بروز بیشتر و گسترده تر میشود.
آنها در یک نظر متفق القول بودند و آن اینکه به هیچ وجه تصویر درستی از شرایط خارج از اردوگاه نداشتند و با فرض و پذیرش شرایط فوق العاده وحشتناک در بیرون از فرقه دست به فرار زدند. آنان تأکید داشتند که سازمان یک سره به همه ساکنان اردوگاه دروغ میگوید و تصویر نادرستی از عراق ارائه میدهد و هرگز آنان را از مراجعه خانواده ها مطلع نمی سازد.
توضیحات آنان قوت قلبی برای خانواده ها بود که فضای داخل اردوگاه بزودی تغییر کرده و افراد بیشتری فرار خواهند کرد. جداشدگان در هتل مهاجر گفتند که اغلب افراد مایل به جدا شدن هستند اما فضای بسته داخل اردوگاه و عدم ارتباط ساکنان با دنیای خارج شرایط را برای جداشدن فوق العاده سخت میکند. آنان میگفتند که اگر افراد در درون لیبرتی کمترین اطلاعی از شرایط خارج از فرقه رجوی داشته باشند هرگز در آنجا نخواهند ماند و به این دلیل مسعود رجوی به هر قیمتی که شده مانع از ارتباط افراد با دنیای خارج و خصوصا خانواده ها میشود.
آقای رنجکش اطلاع داد که بعد از تهاجم موشکی به اردوگاه لیبرتی فضای بهم ریختگی بالائی حاکم بود و افراد علنا اعتراض داشتند که چرا آنان را در آنجا که کمترین امنیتی ندارد بزور نگاه داشته اند. به گفته آقای رنجکش، افراد داخل اردوگاه، رجوی را مقصر اصلی می دانستند.
خانواده ها فردا صبح طبق برنامه مجددا عازم اردوگاه لیبرتی خواهند شد تا از مقامات یونامی به صورت مستقیم درخواست ملاقات با عزیزانشان را داشته باشند و یا حداقل توضیح بخواهند که چرا آنان اجازه دیدار با بستگانشان را نداشته و از این حق محروم هستند.
گزارش ششم
امروز سومین روز حضور خانواده ها در مقابل دروازه ورودی اردوگاه لیبرتی در عراق است و فرقه رجوی بر خلاف بار اول در سپتامبر گذشته هنوز هیچ واکنش علنی نشان نداده است، اما همچنان تمامی ظرفیت لابی خود را برای فشار بر روی دولت عراق بکار گرفته تا خانواده ها را مجبور به ترک محل نماید.
مسئولین عراقی در محل امروز فاصله تجمع خانواده ها تا اردوگاه را بیشتر کرده اند تا صدای آنان به هیچ عنوان به داخل اردوگاه نرود، که این امر البته به دلیل فشارهائی است که در آمریکا و اروپا بر روی دولت عراق وارد میکنند.
هزینه ای که سازمان برای قدری دورتر کردن چند نفر از بستگان ساکنان اردوگاه میکند همگان را به تعجب واداشته است. این میزان وحشت از چند پدر و مادر سالخورده عمق پوسیدگی و بی وجودی رجوی و فرقه اش را نشان میدهد که تا چه میزان طبل توخالی است و تا چه میزان علیرغم ادعاهائی که دارد خفیف و بی مقدار است.
عناصر فرقه رجوی در غرب در تلاش های سیاسی خود مطرح میکنند که حضور خانواده ها در مقابل اردوگاه لیبرتی زمینه ساز تهاجم موشکی دیگری خواهد شد، که البته تنها قربانیان مغزشوئی شده داخل تشکیلات می توانند چنین استدلالی را بپذیرند.
از طرف دیگر بسیاری از خانواده ها در اروپا به دفاتر کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان UNHCR مراجعه کرده و خواستار توضیح در خصوص عدم اجازه به خانواده ها جهت دیدار با عزیزانشان شده اند که این مراجعات به ژنو منعکس گردیده و متعاقبا به اطلاع مقامات ملل متحد در بغداد هم رسیده است ولی آنان سعی دارند تا فعلا از قضایا دور بمانند و در عوض دولت عراق را درگیر کنند.
بنیاد خانواده سحر بارها هشدار داده که رجوی مصمم است تا جائی که میتواند از اعضای فرقه اش در عراق کشته بگیرد و صرف تبلیغاتش کند و تنها راه نجات آنان خلع ید از مسعود رجوی و منتقل کردن قربانیان به مکانی امن در خارج از عراق می باشد.
ما از تمامی ارگان های جداشدگان در اروپا درخواست میکنیم تا گزارشات مراجعات به دفاتر کمیساریا در کشورهایشان را در سایت هایشان جهت اطلاع عموم منعکس نمایند.