روز شنبه چهاردهم ماه می جداشدگان و منتقدان سازمان فرقه گرای رجوی یک آکسیون اعتراضی در شهر کلن کنار کلیسای دم برگزار نمودند و در این آکسیون اعتراضی شرکت کنندگان طی مصاحبه هایی اعتراض خود را نسبت به سیاست های خصمانه رجوی علیه خانواده ها و محدودیت های اعمال شده توسط سران این فرقه تروریستی علیه نیروهای سازمان در کمپ تیرانا در کشور آلبانی؛ به گوش شهروندان آلمانی رساندند و این آکسیون مورد استقبال شدید ایرانیان آزاده و شهروندان آلمانی قرار گرفت.
و اما سوال اساسی اینست که چرا رجوی همزمان با اجازه ندادن به خانواده ها برای ملاقات با عزیزان شان در کمپ لیبرتی یک سری محدویت های تماس با بیرون و بطور خاص با خانواده ها را برای نیروهایی که به کمپ تیرانا منتقل شده اند اعمال کرده است؟و اصولا چرا رجوی از خانواده ها و تماس نیروها با خانوادهای شان وحشت دارد و به شدت می ترسد؟
خوب جواب سوال بسیار واضح و روشن هست و علت اصلی ترس و وحشت رجوی از خانواده ها اینست که اگر خانواده ها با عزیزان شان دیدار کنند ؛ اولا می توانند یک پل ارتباطی برای نیروهای سازمان که در بی خبری مطلق از دنیای بیرون از سازمان قرار دارند باشند و ثانیا خانواده ها با یک دیدار کوتاه می توانند در زنده شدن عواطف خانوادگی و امید به زندگی و آینده در نیروهای سازمان را که توسط رجوی با انقلاب کذایی مریم کشته شده است دوباره زنده کنند و باعث شوند که نیروهایی نا امید از آینده و زندگی جان تازه ای پیدا کرده و به اینده خود امیداوار باشند جرات پیدا کنند و زودتر تصمیم بگیرند از هر طریق ممکن خود را از دام تار عنکبوتی سازمان رها ساخته و خود را به بیرون سازمان رسانده و در دنیای آزاد قدم گذاشته و آزادانه نفس بکشند و برای آینده خودشان شخصا تصمیم بگیرند.لذا رجوی به قیمتی شده از ملاقات خانواده ها با عزیزان شان جلوگیری می کند.
و دلیل محدودیت های اعمال شده از قبیل قطع ارتباط شان با دنیای بیرون و خانواده ها و گرفتن حقوق ناچیز پناهندگی شان در کمپ تیرانا برای نیروهای منتقل شده به آنجا اینست که رهبری سازمان متوجه شده ؛حالا که نمی تواند بیش از این به سیاست اصرار به ماندن در عراق ادامه دهد و نا چار هست که به خروج از عراق تن بدهد. لذا به این فکر افتاده است تا با اعمال اینگونه محدودیتها ؛ هیچوقت انها به فکر جدا شدن از سازمان نیفتند و همواره وابسته به تشکیلات سازمان باقی بمانند و اینطوری تشکیلات زوار در رفته اش را حفظ نماید. ولی واقعیت اینست که علی رغم ممنوعیت ملاقات خانواده ها در کمپ لیبرتی و محدودیت تماس نیروها در کمپ تیرانا و همه ترفند های سازمان برای حفظ تشکیلات قرون وسطایی اش ؛ موج فرار از کمپ لیبرتی و جدا شدن در کمپ تیرانا رو به افزایش می باشد و سران فرقه رجوی توان و یارای جلوگیری از این موج رو به افزایش را ندارند. چونکه خانواده ها و نیروهای جدا شده از سازمان و منتقدان این فرقه تروریستی عزم جزم کرده اند که تا رهایی همه نیروهای گرفتار سازمان چه در کشور نا امن عراق و چه در کمپ تیرانا که توسط سازمان محدود شده اند ؛ لحظه ای از پا نمی نشینند و همواره در تلاش هستند که بر خلاف نظر رهبری سازمان که خواستار ماندن نیروها در عراق و کشته شدن هست ؛ همه نیروهای سازمان چه در عراق و چه در آلبانی از بند تشکیلات تار عنکبوتی سازمان رهایی پیدا کرده و آزادانه برای مسیر آینده زندگی شان تصمیم بگیرند. و در این راستا از سازمانهای بین المللی و ارگانهای حقوق بشری و کمیساریای عالی پناهندگان می خواهیم که به رهبری سازمان فشار بیاورند تا دست از ممنوعیت ملاقات خانواده ها با عزیزان شان و کار شکنی و سنگ اندازی در روند انتقال نیروها به کمپ تیرانا و کشور های ثالث و همچنین اعمال محدودیتها برای نیروهای منتقل شده به کمپ تیرانا بردارد و بیش از این با سرنوشت نیروهای سازمان بازی نکند و جان شان را در خطر نیندازد و انها را برای رسیدن به امیال و مقاصد خاص سیاسی خود به کشتن ندهد.