سران کوردل سازمان تروریستی مجاهدین در بحبوحه جنگ و زمانیکه برخی از اسرای نگون بختی که تحت شکنجه های کشنده بعثی ها طاقت خود را از دست داده و به گروه تروریستی مجاهدین که وعده های زیاد توخالی از جمله آزادی آنها و رفتن به میهن و زندگی در کنار خانواده هایشان، به فرقه کثیف رجوی پیوسته بودند و آمال و آرزوهای جوانی خود را در گرو ملحق شدن به این جنایتکاران دیدند که متاسفانه عمری پشیمانی برای آنها داشت و نتیجه ای جز بدبختی و تباهی برای آنها به ارمغان نیاورد.
سران بزدل فرقه رجوی که توانسته بودند با فریب اسرای پیوستی و شستشوی ذهن آنها به اجبار آنها را نزد خودشان نگهدارند، با وا رفتن سازمان سراسر دروغ و جنایت پیشه خودشان، دیگر به این بیچارگان هیچ اهمیتی نمی دهند و امروز که عناصر خبیث خود را به آلبانی منتقل مینمایند، این بیچارگان هنوز در گرمای عراق میسوزند و میسوزند و هیچ نهاد بین المللی نیز جوابگوی خانواده های دردمند آنها نیست.
مگر غیر از این است که این عده گرفتاران در فرقه رجوی، زمانی در حیطه صلیب سرخ جهانی قرار داشتند و امروزه این نهاد هیچ حمایتی از انها نمیکند و حداقل کمک رسانی به آنها را در برنامه خود قرار نمیدهد؟
چرا ارگانهایی مانند کمیساریای پناهندگی که هم اکنون مسئول مستقیم رسیدگی به عناصر فرقه رجوی میباشد، در انتقال و جابجایی اسرای پیوستی هیچ عکس العملی نداشته و همه جابجائی ها را به سران سازمان تروریستی مجاهدین واگذار میکند که اینچنین عناصر فرتوت خود را در سرلوحه انتقالها قرار میدهد؟
آیا سران جنایتکار فرقه رجوی از منتقل نکردن اسرای پیوستی همانند مرداد 88 و یا درگیریهای ساختگی دیگری که با ارتش عراق انجام داده و بسیاری از افراد ناراضی را به دم توپ فرستادند، برای این گروه از گرفتاران خود نیز چنین برنامه ای تدارک دیده اند که در اینصورت تمامی ارگانهای زیر ربط و مرتبط با جنایتهای فرقه رجوی هوشیار باشند که دیگر بار این گرفتاران اسیر هوی و هوس سران خونخوار فرقه رجوی قرار نگیرند.
انجمن نجات گلستان به نیابت از تمامی خانواده هایی که فرزندان آنها از طریق اردوگاههای جنگی گرفتار فرقه خبیث رجوی گردیده اند، به تمامی خانواده های آسیب دیده از فرقه رجوی و نیز تمامی ارگانهای جهانی بخصوص صلیب سرخ و نماینده سازمان ملل و کمیساریای پناهندگی و نهادهای بین المللی در رابطه با خوابهای بدی که سران فرقه رجوی برای اسرای پیوسته دیده اند هشدار داده و از شخصیتهای بین المللی و نهادهای حقوق بشری درخواست مینمایند تا در اسرع وقت نسبت به خروج این گرفتاران از عراق و تحت حمایت قرار دادن آنها در زیر سایه سازمان ملل و صلیب سرخ اقدام نمایند که سران فرقه رجوی با این راهی که برای انتقال عناصر خود در پیش گرفته اند برنامه های بدی برای این نگون بختها تدارک دیده اند و کمترین کار ممکن که از سوی سران فرقه رجوی بر میاید همانا به کشتن دادن آنها میباشد.