ضرب المثلی قدیمی هست که میگه سنگ بزرگ علامت نزدن است و این واقعیت امروز فرقه رجوی شده، یعنی هرچه میخواهند وزنه های سنگین تر بلند کنند ضعف و پوسیدگی داخلی فرقه شان نمایان تر می شود و مشخص است که این فرقه این کاره نیست و فقط بدنیال خودنمایی هستند.
سیرک سالانه مریم رجوی تنها به این دلیل است که از یادها خارج نشود و در ذهن تروریستها بماند که کهنه تروریستهای رجوی هنوز حیات دارند و دست و پا می زنند.
حالا کمی وزنه هاشان را سنگین تر کرده اند و از مقامات سابق کشورها به مقامات فعلی رسیده اند تا شاید منفعت بیشتری نصیبشان شود.
دیدار اخیر مریم رجوی با هیات سنای آمریکا چیزی جز سرخوردگی نداشت از جمله نفرات این هیات”روی بلانت” مامور حفظ امنیت اعضای فرقه رجوی در عراق بود که هیچ وقت نتوانست برای این فرقه امنیتی حتی نسبی رو به راه کند اما مریم رجوی مجبور بود از او تشکر کند و اتفاقا چه تشکر جانانه ای هم از بلانت کرد.
حقارت دیگر این دیدار درخواست ملتمسانه ی مریم رجوی برای به رسمیت شناختن فرقه اش در خط مقدم مبارزه با نظام جمهوری اسلامی بود که این خواسته ی وقیحانه در بین ملت ایران هیچ جایگاهی ندارد چرا که فرقه منفور رجوی دارای جایگاه مقبولی در جامعه ایران نیست.
سالاری
سنگ بزرگ علامت نزدن است
