در مدت نزدیک به چهار سال گذشته کمیساریای عالی پناهندگان به هیچ یک از وظایف قانونی و انسانی خود در قبال پناهندگان وابسته به سازمان مجاهدین خلق عمل نکرده است، بویژه در مورد افرادی که از این سازمان قصد جدایی داشتند و یا از سازمان مجاهدین جداشده بودند. در واقع کمیساریای عالی پناهندگان در آلبانی به یک آلت دست در دست رهبری فرقه مجاهدین تبدیل شده بود که خوشبختانه این روند با تلاش فعالین حقوق بشر و فعالیت های اعضای جداشده از سازمان مجاهدین و ملاقات ها و نامه نگاری های مختلف به نهادهای ذیربط در حال تغییر می باشد. البته منظور این نیست که در حال حاضر کمیساریا به همه وظایف خود عمل می کند، اما از گذشته بهتر شده است و این را نباید نادیده گرفت و شرایط و زمینه برای جدایی اعضای منتقد و ناراضی مجاهدین بهتر شده است. جا دارد که در اینجا به سفر اقای مک کین به آلبانی هم اشاره شود که یک شکست و تو دهنی محکم برای مریم رجوی بود و به او هشدار داد که دخالت در امور کشور آلبانیا کار خطرناکی است. در واقع به دلیل همین دخالت های فرقه مجاهدین بود که به درخواست دولت آلبانی در ماه های گذشته یک هیئت حقیقت یاب از آمریکا امد که دولت آلبانی مجموعا نگرانی و کارشکنی های سازمان و دخالت های آن و همچنین وضع جداشده ها و شکایت های قضایی از سازمان مجاهدین را به آنها اطلاع داد. همه اینها باعث شده است که حتی ژنو ـ مرکز اصلی کمیساریای عالی پناهندگان در حال تصمیم گیری است که برای کمک هزینه ماهیانه افراد وابسته به سازمان مجاهدین راه حلی پیدا کند. بنابراین کمیساریای عالی پناهندگان بعد از چهار سال حضور در آلبانی در حال نزدیک شدن به وظایف اصلی خود می باشد. در حال حاضر شرایط برای نفراتی که از فرقه رجوی فرار میکنند و یا جدا میشوند تسهیل شده و حتی مورد حمایت دولت آلبانی قرار میگیرند و به نفرات سریعا خانه داده میشود و حتی تضادهای معیشتی آنها منجمله خوارک و مواد غذایی به انها داده میشه وتنها مانع موجود حل وفصل شدن مسایل مالی است چرا که هم دولت زیر فشار است و هم کمیساریا، بنابراین این وظیفه قانونی و اخلاقی و انسانی کمیساریای عالی پناهندگان در این زمینه هم باید با تلاش و فشار فعالین حقوق بشر و خانواده های قربانیان تا رسیدن به نتیجه دنبال و پیگیری شود.
احسان بیدی