در فرهنگ اسلامی محرم یک حرکت انقلابی سرخ فام، روز ثارالله، و شهید شدن عزیزترین بندگان خدا بدست رذل ترین موجودات روی زمین است. این فرهنگ غنی بخودی خود شکل نگرفته، در طول تاریخ، بشر حاکمان ظالمی همچون ابن زیاد، شمر، رجوی و… بر خود دیده است، اما در مقابل حاکمیت های فاسد و خون ریز دوران، حرکت عظیم انقلابی و خون فشانی وجود داشت که با مایه گذاشتن از جان، مال، زندگی، زن و حتی طفل شیرخواره براین ددمنشان شوریدن و حماسه کربلا را چنان در تابلو زمان نقاشی کردند که نقاشان چیره دست، در مقابل تابلو تاسوعا وعاشورا سر فرود می آورند. سرور شهیدان امام حسین (ع) حماسه ای خلق کرد که تا ابد غبار فراموشی بر آن نخواهد نشست. اما در مقابل فرومایگانی همچون رجوی نیز وجود دارند که برای فقط حفظ جان و زندگی کثیف خود از جان و مال، خون وخانواده های دیگران مایه می گذارند. رجوی ملعون که در فلسفه بافی کذب و تهی ازهرگونه واقعیت استاد است، مدعی بود که پیرو راه آقا امام حسین بوده و تا دست یابی به جامعه بی طبقه توحیدی دست از مبارزه نخواهد کشید! ولی به محض آشکار شدن کوچکترین خطر جانی احتمالی، در عرض کمتر از ثانیه از دیدگان محو و به سوراخ موش خزید. جایی که سخن از فرهنگ عاشورایی است جایی برای بز دلان باقی نیست. محرم شروع شکفتن لاله های خونین و سرآغاز نابودی و زوال حاکمان فاسد همچون رجوی است.