چندی پیش وزیر مشاور دولت فرانسه در امور اروپایی گفت که سفر امانوئل ماکرون رئیس جمهوری فرانسه به ایران در دستور کار قرار دارد.
به گزارش جهان نیوز به نقل از العالم، ناتالی لوازو در مصاحبه با”رادیو کلاسیک” اعلام کرد سفر رئیس جمهوری فرانسه به جمهوری اسلامی ایران در دستور کار بوده و وزیر اروپا و امور خارجه این کشور به منظور آماده سازی آن به تهران سفر خواهد کرد.
امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه قبل از از سفر به ایران بایستی بداند که کشور متبوعش اولین حامی ترورهای سازمان مجاهدین خلق بوده و همین امر باعث شد روابط ایران و فرانسه در دهه شصت تیره شود علاوه بر این بعدها که مکالمات و گفتگوهای مسعود رجوی و مقامات رژیم بعث عراق منتشر شد مشخص شد که همکاری‌های فرانسه و سازمان مجاهدین خلق فقط محدود به پناهندگی به مسعود رجوی نیست!
همچنین مجاهدین که برای ماندن در پاریس دست به هر اقدامی می‌زدند، در زمینه جاسوسی نیز همکاری اطلاعاتی با فرانسه را در دستور کار خود داشتند. بطوری که در بحران موسوم به” جنگ سفارتخانه‌ها” در تیر ماه 66 و اتهام علیه وحید گرجی(دیپلمات سفارت ایران) روزنامه لیبراسیون فاش کرد:”اعضای سازمان مجاهدین خلق به بهای جاسوسی برای دولت فرانسه در این کشور باقی مانده‌اند.”
پاریس؛ کانون توطئه مجاهدین علیه ایران
تجمع مجاهدین در پاریس، آن هم در حساس‌ترین دوران تاریخی و در خلال جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران زمینه‌ای برای شروع همکاری مزدوران رجوی با صدام بود. فرانسه که خود از حامیان همه‌جانبه رژیم بعثی در دوران جنگ بودند، بسترهای مناسبی را نیز برای تسهیل روابط مجاهدین و صدامیان فراهم کرد.
از دیگر خدمت‌های پاریس به مجاهدین، رفت و آمدهای سران اطلاعاتی رژیم بعث و دیدارهای آنها با مسعود رجوی بود که منجر به امضای قرارداد صلح بین مجاهدین و بعثی‌ها شد بطوری که رجوی در این باره می‌گوید:«به یاد می‌آورم که در سال 1982 وقتی طارق عزیز به خانه ما در پاریس آمد با یکدیگر قرارداد صلح امضا کردیم و من جلوی خبرنگاران گفتم… خمینی شکست می‌خورد و این مقاومت و مردم و عراق هستند که پیروزمندانه از این جنگ خارج خواهند شد.»
امضای بیانیه مشترک با طارق عزیز در فرانسه موجبات رفتن جلادان دهه شصت به عراق را فراهم کرد و فرانسه بر اثر فشار افکار عمومی در حمایت از تروریست‌ها، مجبور به انتقال مجاهدین به بغداد شد؛ هرچند که همکاری‌های آنها ادامه داشت.
فعالیت‌های سیاسی مجاهدین در پاریس
با اتمام جنگ تحمیلی و سرخوردگی فراوان در اعضای سازمان که می‌رفت تبدیل به بحران برای مسئولین شورای به اصطلاح مقاومت شود، سران مجاهدین برای حفظ اندک نیروی خود و جذب حمایت کشورهای خارجی وارد فاز سیاسی شدند و در یک اقدام غیرمنتظره مریم رجوی را به عنوان رئیس‌جمهور خودخوانده شورای مقاومت معرفی کردند. در واقع مأموریت اصلی مریم رجوی شروع رایزنی‌ها برای حمایت‌های دوباره از سازمان از پا افتاده و در کنار آن فعال کردن ظرفیت ایرانی‌های خارج از کشور و تشویق آنها به عضویت در سازمان بود.
برای شروع فاز سیاسی مقصد مجاهدین جایی غیر از فرانسه نبود. در واقع جایگاه و امکانات آنها در فرانسه تا حدی محفوظ مانده بود و آنها اطمینان داشتند که با ورود به فرانسه مشکلات کمتری برای انجام فعالیت‌های خود علیه ایران خواهند داشت. هر چند در آن ایام سازمان به حال احتضار افتاده بود و پس از دو سال حضور مریم و بخشی از نیروهای مطرح سازمان در فرانسه، گشایشی در کار رجوی‌ها برای گشودن بال سیاسی حاصل نشد.
آغوش باز فرانسه برای تروریسم رجوی
با سرنگونی صدام در عراق و بازگشت اعضای ارشد سازمان به پاریس، مریم رجوی و حدود 170 نفر از سران سازمان در سال 82 توسط نیروهای امنیتی فرانسه بازداشت شده و در دادگاه محاکمه شدند، اما پس از چندی با آزادی آنها موافقت شد.
در این برهه مجاهدین با لابی‌گری درسازمان های بین‌المللی به خصوص کنگره امریکا زمینه خروج خود را از فهرست گروه‌های تروریستی فراهم کردند. در این زمینه در سال 2007″دادگاه استراسبورگ” بالاترین مرجع قضائی اتحادیه اروپا، مجاهدین را از فهرست گروه‌های تروریستی خارج کرد و در سال 2009 وزرای خارجه 27 کشور اتحادیه اروپا، در نشست بروکسل در رویکردی متناقض با ادعای مقابله با تروریسم، مجاهدین را از”فهرست سیاه سازمان‌های تروریستی اتحادیه اروپا” خارج کردند.
نکته قابل توجه آنست که فرانسه به عنوان اولین کشور اعلام کرد حاضر است به اعضای مجاهدین اردوگاه اشرف پناهندگی سیاسی دهد و این اعلام آمادگی نشان داد که مهد آزادی و حقوق‌بشر برای همیشه فرزندان تروریست خود را در آغوش خواهد گرفت.
حال اگر امانوئل ماکرون در پی ترمیم روابط ایران و فرانسه می باشد بایستی به حساسیت های مردم ایران درخصوص پناه دادن فرانسه به جلادانی همچون مریم رجوی و فرقه مجاهدین حساسیت نشان دهد و با اخراج انها از خاک فرانسه و ممنوعیت فعالیت انها ثابت کند که، عزم راسخی در مبارزه با تروریسم دارد.