واژه ی”شورش” در لغت نامه دهخدا با معانی آشوب، ازدحام، غوغا، هیجان و دیگر مفاهیمی از این دست، آمده است. در عرف رایج نیز هنگامیکه واژه شورش شنیده می شود انتظار میرود که بحث بر سر اقدام عملی و خشونت آمیز گروهی از افراد در مقابله با پدیده ای خاص باشد.
عبارت”کانون شورشی” که چندی ست به صورت مداوم در رسانه های تبلیغاتی سازمان مجاهدین خلق تکرار می شود، در نگاه اول در ذهن مخاطبین نه چندان آگاه این وبسایت ها تصویری از یک ازدحام مردمی متمرکز ایجاد می کند اما این تصویر در حد خیال می ماند. مخاطب با کلیک روی عکس یا فیلم مرتبط با”کانون شورشی” با واقعیتی مغایر با آنچه انتظار داشته است روبرو می شود.
بنا به ادعای رسانه های تبلیغاتی مجاهدین خلق کانون های شورشی ظاهرا در شمار زیادی از شهرهای ایران شکل گرفته اند اما آنچه که در نسخه های تصویری که کانون های شورشی کذایی برای سازمان ارسال کرده اند نمایش داده می شود، به هیچ روی، مفاهیم شورش وغوغا و ازدحام را نشان نمی دهد. تنها مفهومی که از این تصاویر احساس می شود نوعی هیجان است که ترس گونه و هراس آمیز می نماید.
معمولا در این تصاویر، شخصی که به عنوان عامل کانون شورشی در شهر مورد نظر اقدام به شورش کرده است، تنها ست؛ چهره خود را پوشانده است؛ حرکاتش دست پاچه و شتاب زده است. این تصاویر غالبا در نیمه شب یا صبح بسیار زود ضبط شده اند. اگر تصاویری از مسعود یا مریم رجوی در دست این افراد است معمولا در ابعاد کوچک و در مکان های پرت و دور از دیدرس مردم عادی چون بیابان و دشت و کوه هستند چنانکه به نظر می رسد که فرد به اصطلاح شورشی از بیم دیده شدن توسط مردم عادی، بلافاصه پس از ثبت فیلم، تصویر رجوی را از آنجا برداشته و گریخته است.
بنابراین از دیدن تصاویر کانون های به اصطلاح شورشی معمولا حس ترس خوردگی به مخاطب منتقل می شود. البته این حس شامل همه بینندگان این تصاویر نمی شود. احتمالا بخش عمده ای از بینندگان بیشتر به دیده تمسخر به این”شورش” ها نگاه می کنند. این تصاویر معمولا ناراضی ترین افراد در جامعه ایران را تحت تاثیر قرار نمی دهد و شوری انقلابی در آن ها بر نمی انگیزد.
مفهوم متناقض”کانون های شورشی” نکته ای مهم را درباره تشکیلات مجاهدین خلق روشن می کند و آن اینکه از همه توان و ادعای ارتش آزادی بخش رجوی همین چند نفر معدود باقی مانده اند که در موارد بسیار رابطه تشکیلاتی با مجاهدین خلق ندارند و برای تهیه عکس و فیلم های چند ثانیه ای به دریافت وجه اندکی از عوامل مجاهدین خلق راضی شده اند.
در حقیقت این اقدامات کارکرد ضد تبلیغ برای تشکیلات مجاهدین دارد. با انتشار این نوع تصاویر سران مجاهدین خلق عملا اذعان می کنند که در میان مردم ایران جایگاهی ندارند. البته این مهم را همگان می دانستند و در بسیاری از گزارش ها و اسناد بین المللی درباره مجاهدین خلق مفصلا به آن پرداخته شده است اما امروز خود سازمان هم ناشیانه به آن اعتراف می کند.
مزدا پارسی