اصطلاح کانونهای شورشی تکاپویی برای فرار از شکست

مدتی است که استفاده از کلمه شورشی و زدن تراکتها به حدی در سایت های فرقه افزایش یافته که جایگاه خود را از دست داده و لوث شده و خیلی مضحک  می باشد که چرا از چنین کلمه ای استفاده می کنند. می خواهند با طبل تو خالی چه چیزی را ثابت نمایند.

بی شک از اینکه جایگاهی در بین مردم ندارند و می خواهند عرض اندام کنند چنین کلمه های قلمبه سلمبه بکار می برند و از آنجا که مسعود حضور فیزیکی ندارد. اسم و وجودش در بین همه بخصوص افراد درون فرقه بی رنگ شده. با این دست و پازدن ها می خواهند به نحوی جو درون مناسبات خود را درست کنند که شاید از ریزش افراد خود جلوگیری کنند.و همین که مردم بابت مشکلاتشان معترض می شوند این لاشخورها و کفتارهای آواره به میدان می آیند وآن را به نفع خود می خواهند تمام کنند که مردم به خاطر آنها به خیابانها آمده اند و شعار می دهند.در حالی که این مردم گرفتار مشکلات خودشان هستند همانند تمامی کشورهای دیگر که مردمش برای بیان مشکلاتشان به خیابان می آیند.و هیچ ارتباطی هم به این فرقه ندارند. زیرا که این فرقه از حل مشکلات درون مناسبات خود عاجز هستند و فقط می خواهند از آب گل آلود ماهی بگیرند. تقلا کردن مریم چیزی رو تغییر نمی دهد جز اینکه روز به روز در باتلاقی که خودشان ساخته اند فرو می روند و این مرگ تدریجی فرقه را نشان می دهد.

چند می گیری شورش کنی؟