کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان در تماسی با افراد جداشده در آلبانی اعلام کرده این ماه، آخرین ماهی است که به آنها پول پرداخت می کند واز این پس دیگری کمکی نمی شود.
این درحالی است که این افراد درکشور آلبانی هیچ گونه موقعیت قانونی ندارند واجازه کار در این کشور نیزبه آنها داده نمی شود.
خوب حالا این سئوال باقی می ماند که چگونه واز چه طریقی باید این افراد مایحتاج زندگی روزانه خود را که همه چیز به پای خودشان است تامین کنند و کرایه خانه بدهند؟ همه اینها به این معنی است که دیگر از این به بعد هیچ سرپناهی ندارند وچیزی نیز برای خوردن وجود ندارد.
بهتر است برای درک بیشتر کمی به عقب برگردیم.
دوسال قبل کمیساریا اقدام به دادن پول به افراد در آلبانی می کرد، اما فرقه رجوی وارد شده و برای کنترل داشتن افراد پیشنهاد داد که از این پس خودش تامین مالی جداشده ها را برعهده بگیرد.
کمیساریا نیز برای کم شدن هزینه خود این موضوع را قبول کرد وعملا از آن به بعد راه نفس افراد در دست فرقه بود تا اینکه این حقوق را به میزان یک سوم رساند.
زمانی که قرار شد همه افراد به آلبانی بیایند طبق قراردادی که بین کمیساریا، دولت آلبانی و فرقه امضا شد مقرر گردید تا هرکس از اعضای فرقه از آنها جدا می شود تامین هزینه مالی برعهده فرقه باشد.
در واقع از سال ۲۰۱۶ هر کس که از این فرقه جدا می شد همان ابتدا خود فرقه هزینه ایی را که تقبل کرده بود به افراد می داد تا بروند برای خودشان خانه کرایه کنند واین روال ادامه داشت.
اما از آنجا که بر خلاف خواسته فرقه، نیروهایی که جدا می شدند زیاد گشتند فرقه برای بستن این مسیر اقدام به شیطنت و سنگ اندازی کرد.
فرقه با بهانه های واهی اقدام به کم کردن و قطع کردن پول برخی افراد کرد.
فرقه با فشار مالی مشخص می کرد که چه کسی باید با چه کسی هم خانه باشد واخبار دوستان وسایرین را باید هرماه گزارش دهد.
نقش کمیساریا دراین بین چه بود؟
کمیساریا به عنوان یک ناظر تنها نظاره گر بود. وزارت کشور آلبانی هم که رابطه نزدیک با این فرقه داشت و شکایت به کمیساریا و دولت آلبانی بی نتیجه بود.
پس از اعتراض ها و تهدیدهای فراوان توسط جداشده ها در نهایت کمیساریا تقبل کرد که این حقوق را بپردازد. در ابتدای شروع به جداشده ها گفته شد که این کار از شش ماه تا یکسال ادامه دارد.
در طول این پروسه نیز فرقه با رفتارهای کثیف برخی ازافراد را تطمیع می کرد تا علاوه بر فرقه از کمیساریا نیز حقوق دریافت کرده و علیه سایر جداشده ها اطلاعات غلط به کمیساریا بدهند.
افراد جدا شده این بازی کثیف فرقه را به کمیساریا گزارش کرده ونسبت به این موضوع هشدار دادند اما کمیساریا نیز می گفت ما نیاز به مدرک داریم و ما هم نمی توانیم کاری بکنیم.
وقتی سر رسید شش ماه تمام شد، بدون اینکه به این افراد امکان کار و یا مدرکی برای ترک این کشور داده شود به آنها اعلام شد ماه آخری است که به آنها حقوق پرداخت می شود.
مسؤولان کمیساریا بدون هیچ پشتوانه ایی آنها را در برهوت بی کسی و بی پناهی رها کردند. فرقه نیز در یک کار کثیف دیگر برای جداشده ها متنی را ارسال کرده و از آنها درخواست نموده تا برعلیه دوستان خود چیزی بنویسند تا از این پس به آنها حقوق پرداخت کند.
وقتی به این ماجرا از ابتدا نگاه می کنیم، می بینیم که کمیساریا در کنار این فرقه ایستاده و به جای کمک به جدا شده ها همه تلاشش برای حفظ این فرقه است. دولت آلبانی نیز که به طور کامل دراختیار این فرقه قرار دارد و با آنها همکاری کامل می کند. دولت آلبانی می گوید اعمال فرقه به من ربطی ندارد و مسؤول رسیدگی به شما کمیساریا است و کمیساریا نیز در یک پاسکاری وشانه خالی کردن از زیر بار مسؤولیت، آنها را به وزارت کشور آلبانی ارجاع می دهد.
این متن تلاش کرده است تا به طور مختصر تلاشهای کثیف فرقه را روشن کند وتنها دلیل این کار فرقه نیز این است که الان جدا شدن نیروها دیگر در سطح پایین این فرقه نیست بلکه در سطوح فرماندهی آنهاست و در یک هماهنگی با کمیساریا تلاش می کند تا ترس خود را از جدا شدن به این شکل بپوشاند ومانع خروج آنها شود.
یادداشت از ا.افروز