مدتی است که رسانههای غیرایرانی و غربی، توجه شایان ملاحظهای نسبت به پرونده گروه تروریستی کردهاند.
این موضوع از حجم نوشتهها و مستندها و گزارشهای شبکههای تلویزیونی غربی به خوبی دیده میشود. چه تلویزیون آلبانی و چه شبکههای آمریکایی از جمله انبیسی و شبکههای اجتماعی در حال انتشار گزارشهایی از واقعیتهای این فرقه ویرانگر هستند.
اینکه این موضوع برای این رسانهها و غربیها جالب شده است به خودیخود موضوعی مهم است چرا که نشاندهنده کنجکاو شدن رسانههای غربی نسبت به این گروه و تلاش برای شناسایی واقعیت آن است. واقعیتهایی که در بطن خود افشاکننده تاریخ سیاه و پرجنایت این گروه است.
افزون بر اینکه گسترش روزبهروز رسانههایی که درباره این گروه مطالبی منتشر میکنند ارتباطی معکوس با تلاشهای مجاهدین برای اتخاذ ژستی مسالمتآمیز و حقوقبشردوستانه از خود است.
مجاهدین بیش از 15 سال است که با سرنگونی رژیم صدام و با اجبار، تن به خلع سلاح دادهاند. آنها از همین موضوع به عنوان فرصتی برای ترسیم یک چهره حقوقبشردوستانه استفاده کردهاند تا خود را نه به عنوان یک گروه میلیشیایی و مزدور بلکه یک گروه سیاسی جا بزنند.
اما آنچه جالب است اینکه این تغییر رویه منافقانه نه تنها برای آنها سودی نداشته بلکه در ماههای اخیر، رسانههای غربی توجه بیشتری برای کشف گذشته و واقعیت این گروه مبذول داشتهاند.
در این پرونده اسناد درباره مجاهدین بسیار زیاد است و بسیار مهم است که رسانههای داخلی و فعالان رسانه با یک حرکت برنامهریزی شده، نسبت به افشاگری علیه این گروه در فضای بینالمللی و با زبان انگلیسی اقدام کنند تا همگام با رسانهها و فعالان غربی، حرکتی یکدست و هماهنگ و به دور از پراکندگی صورت بگیرد.