انتخابات مستبدانه

مسعود رجوی برای بزرگ جلوه دادن فرقه منفورش در اذهان خارجی، در انتخابی مستبدانه و مضحک مریم رجوی را بعنوان رئیس جمهور و دیگر نفرات نزدیکش را برای سرگرم نگه داشتن به بعنوان کابینه ی این رئیس جمهور خیالی تا زمان انتقال حاکمیتی که هیچ وقت نصیبشان نخواهد شد منصوب کرد. سلسله خیال پردازیهای احمقانه رجوی تا آنجا پیش رفت که بیش از سه دهه است این فرقه را آلترناتیو (جایگزین) برای حاکمیت در ایران معرفی می کند.
با توجه به جایگاه کلی فرقه رجوی در ایران، این زن و عنوان ریاست جمهوریش هیچ اعتباری در بین ملت ایران ندارد. حتی همان اندک حامیان خارجی و رسانه هایی که در سخنرانی های مریم رجوی شرکت می کنند هم اگر منفعت مالی نبینند دست حمایتشان را از سر این فرقه بر می دارند و ارزشی برای مریم رجوی و عنوانش قائل نیستند.
در توصیف ذلت این رئیس جمهور مفلوک کافیست بدانیم فرقه رجوی سالهاست با پرداخت هزینه های گزاف به رسانه ها و سیاسیون مختلف خارجی، تریبون های سخنرانی برای مریم رجوی محیا و همه جا او را رئیس جمهور برگزیده مقاومت معرفی می کند.
اما باید سوال کرد این زن که دائماً حرف از دموکراسی و حاکمیت مردمی می زند، خودش با رای کدام مردم به این مقام جعلی منتصب شده است؟ این ها که حتی در توهمات و خیال پردازی، حاضر به رای گیری از اندک هوادارانشان برای انتخاب رئیس جمهور درون سازمانشان نیستند و بیش از دو دهه همچنان مریم رجوی بر مسند ریاست جمهوری باقی مانده، چطور زیر بار رای و نظر بیش از 80 میلیون نفر در مورد حاکمیت خواهند رفت.
آخر مگر می شود، از تفکر مسموم و مستبدانه رجوی ها که حتی انتقاد و نصیحت نزدیکترین اعضایشان را بر نمی تابند انتظار حاکمیت مردمی و انتخابات آزاد داشت؟
سالاری