مریم رجوی از ترس جان به پاریس برنگشت

اگر چه مریم قجر برای جمع و جور کردن تشکیلات در حال فروپاشی اش به آلبانی رفته بود اما مدتی بعد از رفتنش به آلبانی، فرانسه شاهد موجی از اعتراضات بی سابقه شد و نحوه مقابله دولت با معترضان به گونه ای بود که در برخی از ایام چهره پاریس به یک شهر جنگی شباهت داشت. از آن جایی که رجوی ها بسیار ترسو هستند و برخلاف آنچه که به اعضای فرقه می گویند تا آنها را به کام مرگ بفرستند، خودشان همیشه از شرایطی که احتمال خطر دارد فرار می کنند و نمونه های بزدلی و فرار از موقعیت های خطرناک در کارنامه آنها فراوان است. برخی نمونه های آن شامل: فرار از ایران پس از اعلام جنگ مسلحانه و به کشتن دادن اعضا در سال 60، عدم شرکت در عملیات مرصاد در حالی که می گفتند راه دیگری غیر از رفتن به عملیات نیست و کل تشکیلات باید در آن وارد بشود، فرار از عراق و رفتن به اردن در زمان حمله اول آمریکا به عراق در حالی که اعضا را در عراق و در زیر بمباران گذاشته بودند و همچنین فرار از عراق و رفتن به فرانسه در هنگام حمله دوم آمریکا به عراق در حالی که به اعضا گفته بودند ما در عراق می مانیم.
بنابراین هر چند مریم قجر با نزدیک شدن به سرفصل بهمن 97 که رجوی وعده سرنگونی جمهوری اسلامی را داده بود برای برگزاری نشست های مغزشویی با هدف ممانعت از ریزش اعضا و جلوگیری از فروپاشی فرقه به آلبانی رفته بود، اما با دیدن فیلم های اعتراضات در پاریس و شنیدن خبر ادامه دار شدن این شورش ها، از ترس جان بی ارزشش ماندن در آلبانی را به خطر رفتن به فرانسه ترجیح داد و تا آرام نشدن شرایط به مقر اصلی فرقه در قلعه اور در اطراف پاریس نخواهد رفت و در آلبانی خواهد ماند مگر آن که مطمئن شود در فرانسه خطری او را تهدید نخواهد کرد.
صالحی