سازمان مجاهدین برای دستیابی به اهداف خود از هر وسیله ای بهره می جوید و هیچ راه نرفته ای را تا کنون نا آزموده باقی نگذاشته است. از آن جمله می توان به شانتاژ خبری، شارلاتانیسم سیاسی، ترور، جنگ دوشادوش دشمن علیه کشور و ملت، دادن اطلاعات واسرار نظامی به صدام، اسرائیل و آمریکا و اخیرا به بن سلمان اشاره کرد. سران مجاهدین خلق با به ارمغان آوردن تلخ کامی برای ملت و شاد ساختن دشمنان برای دریافت مژدگانی برای گذران امورش و امید دستیابی به قدرت با کمک بیگانگان دل خوش کرده است.
قیمت هزینه هایی که ملت برای خیانت کاری های مجاهدین می پردازند هیچ گاه برای این تشکیلات اهمیتی نداشته است. همواره در فرصت های جشن و شادی در این مرز و بوم مجاهدین در صدد گرفتن ماهی مراد خود با گل آلود کردن آب بوده اند. برای آنان شادی و نشاط و شادمانی مردم ملاک نیست؛ هدف آنان فضا سازی به نفع خویش با تخریب اموال، آتش سوزی، قتل و کشتار بوده است و هرگز برای دستیابی به مطامع زود گذر خویش لحظه ای متوقف نمانده اند.
وحالا نوبت چهارشنبه سوری است که یکی از جشن های باستانی این سرزمین کهن است که مورخین در تبیین آن تعابیر متفاوتی را به کار برده اند و آغاز آن را نیز به لحاظ تاریخی متفاوت ذکر نموده اند اما یک باور در آن قوت دارد وآن این است که چهار شنبه سوری به معنای جشن چهارشنبه یا چهارشنبه سرخی که به مناسبت آن آتش می افروزند، طلیعه ای است برای آغاز گرما و پایان سرما و مردم با آتش بر پا کردن و پریدن از روی آن در اقصا نقاط این سرزمین به جشن و شادمانی می پردازند.
اما سازمان هیچ گاه در پی درک این فلسفه ها و انگیزه ها و نشاط و شادابی و سرور مردم نبوده است آنها برای نیل به اهدافشان به جای پریدن از روی آتش حاضر به سوختن جان و مال مردمند تا شفای خاطر بیمار آنان باشد. تشکیلات مجاهدین از کسانی که به آنان برای بی ثبات کردن و لطمه زدن به آرامش و نشاط و نابودی اموال مردم ماموریت می دهند، پاداش دریافت می کنند. سوختن دل و جان مردمی که رهایی آنان را شعار می دهند برای آنان اهمیتی ندارد و از همین منظر است که در صدد ایجاد کانونهای شورشی بر آمده اند و اهتمام خویش را براین گذاشته اند تا بار دیگر کام ملت را تلخ نمایند. اگر عده ای نوجوان از گذشته و اهداف سازمان بی اطلاع هستند به یقین والدین آنها سابقه اعضای سازمان را به خوبی می شناسند. آن ها به خاطر می آورند که چگونه مجاهدین با دشمنان همراه و در بی راهه خویش به ملت پشت نمودند و یا به عبارت بهتر در مقابل مردم ایستاده اند و بسیاری از فرزندان این آب و خاک را از هر دو طرف برای رسیدن به اریکه قدرت به خاک و خون کشیدند. گویا این بازی تا نابودی مریم و سازمان تداوم دارد.
با این وجود، هر بار اینان بازی تازه ای با شکل جدید و محتوای قدیم راه انداختند، مردم فهیم دست رد به سینه آنان زدند. آن ها نیک می دانند هدف سازمان از دعوت به تشکیل کانون های شورشی و فعال کردن آنها نه در جهت سعادت مردم که برای فرو نشاندن آتش کینه و خشم خودشان نسبت به این مرز و بوم بوده است. این بار نیز مردم با برپایی یک جشن شاد بی حاشیه کام سازمان ودشمنان ملت را تلخ و نقشه های آنان را نقش بر آب خواهند نمود تا خاری باشد درچشم آنان که توان دیدن شادی مردم را ندارند.
انجمن نجات استان گلستان