پایان شو مجاهدین در ویلپنت!!

همه ساله مجاهدین در چنین ایامی به تبلیغات خود حول تجمع سالانه ویلپنت شروع کرده بودند ، اما امسال از این هیاهو خبری نیست! چرا؟
آیا اروپائیان به این گروه پشت کردند ؟
آیا موقعیت مریم عضدانلو در فرانسه تضعیف شده است ؟
آیا مریم ، در آلبانی زمین گیر شده است ؟
آیا سازمان امسال دنبال راه کار دیگری است ؟
آیا ویلپنت امسال در آلبانی خواهد بود ؟
آیا دول اروپائی ، به این نتیجه رسیدند که امنیت کشورهایشان نباید بازیچه یک فرقه شود ؟
آیا دول اروپائی از تبعات منفی جنگ در خاورمیانه هراسناک شده ومجاهدین را محدود کرده اند ؟
آیا این امر را باید پایان خط مماشات اروپا با مجاهدین دانست ؟
آیا زمانبندی این مراسم تغییر یافته است ؟
و. . .
همه این سئوالات به اذهان متبادر می شود وقتی مجاهدین امسال ، هیچ تحرکی در این زمینه ندارند. البته که زمان همه چیزرا مشخص خواهد نمود ، اما شواهد و قرائن حاکی است که امسال این مراسم به شکل سالهای قبل اجرا نخواهد شد و می توان حدس زد که خبری دیگر در راه است!
17 ژوئن سال 2003 یعنی حدود 16 سال قبل مریم در فرانسه دستبند خورد ، حدود 17 روز به سالگرد این دستگیری مانده است. کمتر از بیست روز هم به 30 خرداد زمان تجمع سالانه در ویلپنت مانده است ، حتما که در چند روز آینده ، اخبار محکم و متقنی در این زمینه شنیده خواهد شد ، اما هرچه هست این تاخیر در اعلام گردهمائی سازمان ، طبیعی نیست!
رفت و آمدهای زیاد مریم به آلبانی در ماههای اخیر ، نشان از این سیاست است که احتمالا مریم عضدانلو در فرانسه تحت فشار است و در آلبانی کمتر!
اگر این تحلیل را در نظر بگیریم که امسال ویلپنتی مثل سالهای قبل در فرانسه در کار نخواهد بود ، باید در آینده نزدیک شاهد محدودیت های بیشتری در رابطه با این فرقه و سران جنایتکارش باشیم.
واقعیت این است که دول اروپائی هرگز ، تمایلی به شعله ورتر شدن تنور جنگ در خاورمیانه ندارند ، چرا که در این تابلوی جنگ ، اولا سیل آوارگان و پناهندگان به سمت کشورهای اروپائی به راه خواهد افتاد ، ثانیا بازارهای اقتصادی اروپا تحت الشعاع این جنگ و بحران احتمالی سکون و آرامش خود را از دست خواهند داد و ضربات اقتصادی فراوانی به بار خواهد آمد ، پس یکی از پارامترهای این جنگ احتمالی که مجاهدین می باشند ، باید محدود و محدود تر شوند و تعطیلی احتمالی امسال ویلپنت ، می تواند یکی از نشانه های این سیاست فرانسه ودیگر دول اروپائی باشد.
از طرفی رکود گرفتن سخنرانان اجاره ای و دعوت از تماشاچی های دلاری و هزینه های سالن و … می تواند از دیگر علل تعطیلی این نمایش مسخره سالانه مجاهدین باشد.
هر چند که اگر این مراسم هم ، با تاخیر یا بدون تاخیر برپا شود ، تجربه سالیان گذشته به مجاهدین نشان داده است که تاثیری در معادلات منطقه نداشته و نخواهد داشت.
خبرهای جدیدتر هم حاکی از این است که احتمال مذاکره و نه به جنگ در خاورمیانه ، بیشتر از تابلوی جنگ و بحران به نظر می رسد. این تابلوی نه به جنگ هم در نهایت می تواند به محدود شدن بیشتر فرقه خشونت طلب و جنگ طلب رجوی بیانجامد!
کماکان ما منتظر خواهیم ماند تا ببینیم حوادث آینده و پیش رو ، چه تابلوئی را محقق خواهد کرد …
فرید