“پدر” واژه ای نامانوس برای مجاهدین

در یکی از سایت های رسمی سازمان، برای مرگ یک پدر در تهران! پیام تسلیت فرستاده شده است، با این مضمون:
” با کمال تاسف مطلع شدیم که آقای …(پدر) در بیمارستانی در تهران دعوت حق را لبیک گفت. درگذشت مرحوم … را به مردم و همه یاران وبستگانش تسلیت می گوییم و برای این پدر بزرگوار شادی روح آرزو می کنیم.”!!!
سالها بود که در سایت های مجاهدین از کلمه” پدر” یا” مادر” استفاده نکرده بودند.
مگر مجاهدین خانواده را طلاق ندادند؟
مگر خانواده یک واژه ی ممنوعه در فرقه رجوی نیست؟
در قاموس مجاهدین خانواده را مگر با سنگ نباید زد؟
خانواده مگر شامل پدر و مادر نیست؟
یا بعضی جاها ، می شود از واژه ی” پدر” هم استفاده کرد؟
آیا سازمان برای همه پدران و مادرانی که چشم براه فرزندان شان از این دنیا می روند، پیام تسلیت می فرستد؟
بسیاری از پدرها و مادرها در فراق فرزندانشان پرده در خاک کشیدند، اما سازمان برای آنها پیام تسلیت نفرستاد!

• بعنوان نمونه مادر مجید اشک خونی، خانم سریه ملک لی با چشمانی باز در فراق مجید، چشم از جهان فرو بست. اما سازمان حتی به مجید اطلاع نداد که مادرش فوت کرده است، چه برسد به عرض تسلیت!
• یا مادر قدرت کریم بیگی کامران، خانم لعیا آقا بالائی، تا آخرین لحظه چشم به راه قدرت بود ، اما هرگز سازمان اجازه نداد قدرت حتی یک پیام تسلیت برای مادرش بفرستد.
• یا مادر ابراهیم جدی، خانم عادله عباسی، چشم به راه فرزند، فوت کرد و هرگز سازمان از طرف پسرش هم که شده پیام تسلیتی نفرستاد!
  امروز چه شده که پیام تسلیت برای مرگ یک پدر در تهران می فرستد؟
  علت بسیار روشن است، ماهیت ضد مردمی سازمان هرگز اجازه نمی دهد که در مورد خانواده ها اطلاعاتی به فرزندان اسیرشان درفرقه بدهد، چرا که خطر ریزش را جدی می داند.
  در موارد نادری هم که اتفاق افتاده است ، یا کسی در مناسبات نیست که امکان جدائی اش باشد، یا با این کارنیات پلید دیگری دارد که خدا داند. هر چه هست این کار خیر نیست و شرعظیمی در پشت آن نهفته است.
  بیچاره همه اسیرانی که در اسارت فرقه هستند، از وضعیت خانواده خود خبر ندارند، حق هم ندارند که سئوال کنند. سران پلید فرقه رجوی، هرگز طی سالیان متمادی ارتباطی بین خانواده ها و اسرای فرقه برقرار نکردند. تا توانستند بین خانواده و اسرا ، فاصله ایجاد کرده و خانواده را کانون فساد و فتنه نامیدند.
  تضاد شکل و محتوا، در فرقه رجوی یک تضاد آشکار و رسواست که هرگز هم سازمان نتوانسته شکاف بین شکل و محتوا را جمع کند.
  تمامی حرفهای مسئولین در سازمان و تبلیغات شان در سایت ها و سیمای سازمان ، دروغ و فریب است، هرگز سازمان نخواسته ونتوانسته که روی یک مسیر اصولی و درست حرکت کند، چرا که ماهیت ضدخلقی سازمان، اجازه چنین کاری را به آنها نمی دهد.
  این تسلیت ها هم یک ژست مفتضحانه و عوام فریبانه از طرف سازمان است که خریداری نداشته و همه واقفند که سازمان ضد مردمی رجوی، یک فرقه رسوا و شیاد است که در قرون وسطی به حیات خفیف خود ادامه می دهد.
  فرید