جداشدگان سازمان به آغوش خانواده هايشان بازگشتند
بنا به گزارش رسيده طي روزهاي 16 تا 18 اسفندماه 100 تن از اعضاي جداشدة سازمان مجاهدين كه دوشنبه دهم همين ماه و در يك اقدام بي سابقه به ايران بازگشته بودند ، طي مراسمي بترتيب در استانهاي سيستان و بلوچستان( زاهدان) – آذربايجان شرقي(جلفا) – خوزستان(اهواز) – آذربايجان غربي(اروميه) – لرستان(خرم آباد) – اصفهان و تهران ، توسط شاخه هاي انجمن نجات استانهاي مربوطه تحويل خانواده هايشان گرديدند.
بر اساس گزارشات تكميلي نمايندگان انجمن از استانهاي ذكر شده ، در اين مراسم علاوه برخانواده هاي جداشدگان كه سراپا شوق و احساس بودند ، تعداد زيادي ازخانواده هاي اعضايي كه هم اكنون درسازمان بسر مي برند(خانواده هاي عضو انجمن) نيزحضور يافتند تاضمن ابراز خوشحالي ، از آخرين اوضاع بهم ريختة داخل تشكيلات كه فرزندانشان درآن گرفتار آمده اند ، باخبر شوند.
همچنين درمراسم شهرجلفا كه حدود 200 نفر از خانواده ها شركت كرده بودند ، چهارتن ازجداشدگان ضمن معرفي و شرح مختصري از بيوگرافي خود ، به افشاگري جزئياتي از نحوه ي عملكرد عوامل اصلي گروهك عليه اعضا پرداختند.
مسعود تقي پوريان حين شرح آزار و اذيت خود توسط عوامل رجوي به گريه افتاده وتمامي مسئولين وحاضرين درجلسه بي اختيار اشك مي ريختند. وي در ادامه ي افشاگري ، با برشمردن نحوه اعمال فشار به نيروها و سوء استفاده هاي سران سازمان نسبت به كشته شده ها گفت :
مدتي پيش يكي از نفرات يگان مبتلا به بيماري ديابت مي گردد. درحاليكه هر روز وضع جسماني او وخيم تر مي شد ، فرماندهان رجويبا بي اعتنايي و عدم رسيدكي و مداوا ، نه تنها درپي معالجة او بر نيامدند بلكه عليرغم مشاهدة درد و ناله هاي مستمر او ، انواع و اقسام توهين و تهمت هاي ناروا را نثارش مي كنند و بيماري او را بهانه اي براي فرار ازكار و شروع متناقض شدن وي جهت جدايي مي دانند ؛ تا آنجاكه سرانجام در اثر بالا رفتن قندخون ، فرد مذكور فوت مي كند ؛ اما بعد ازفوت ، سازمان بلافاصله برايش مراسم ميگيرد و با حك كردن نام مجاهد خلق بر روي سنگ قبرش درصدد بر مي آيد تا جنايتي كه درحق اين فرد مرتكب شده اند را لاپوشاني نمايد. وي در مورد چگونگي جدائي خود اظهار داشت :
اينكه برسر هريك از اعضاي خواهان جدايي چه بلاهايي مي آورند حكايتي است كه بخاطر ضيق وقت ازحوصله ي اين بحث خارج است ؛ اما همين قدر بگويم كه به محض اعلام جدايي توسط خودم ، نشستي تشكيل دادند و 200 نفر را وادار كردند تا با صندلي و اشياء ديگر به من هجوم بياورند تا بترسم و حرفم را پس بگيرم.
تقي پوريان درمورد آزار و اذيت زنان داخل تشكيلات افزود :
با نشر اخباركذب وجوسازي نسبت به اقدامات سربازان آمريكايي در عراق ، مستمراً افراد سازمان بخصوص زنان را مي ترسانند تا فكر خروج و جدايي به ذهنشان نزند. در اين رابطه ، اخيراً عكسهايي از زنان شكنجه شدة عراقي توسط آمريكائيان را در يگانها نشان زنان مي دهند و مي گويند : عاقبت كار زناني كه از سازمان جدا شوند ، اين خواهد بود….
اغلب نفرات ضمن شرح پروسة جدائي شان از فرقةرجوي ، ازخانواده ها خواستند تا باپيگيري وتلاش بيشتر ، درپي راهي براي ملاقات يا برقراري ارتباط با فرزندان خود درعراق باشند.
اين جداشدگان تزريق عاطفه و فعال كردن حس عشق ورزيدن به خانواده را براي آن دسته از اعضايي كه سالها توسط رجوي و همدستانش شستشوي مغزي شده اند ، نخستين و بهترين راه جهت نجات جان آنان برشمردند و علت اصلي بهم ريختگي درون فرقه و جدا شدن صدها عضو فرقه طي ماههاي اخير را اعزام خانواده ها به عراق خواندندكه در سال گذشته طي چند نوبت توسط انجمن نجات انجام گرفته بود.
از ويژگيهاي ديگر مراسم تحويل دهي جداشدگان اخير ، ميتوان به اجراي همزمان آن در استان هاي ذكر شده ياد كرد كه براي نخستين بار و بصورت وسيع انجام مي گرفت.
sa.nejat@nejatngo.com