نامه سرگشاده مهندس علي اکبر راستگو به آقای نیکولا ساکوزي رياست جمهور محترم فرانسه
کانون آوا، هجدهم می 2007
عاليجناب!
ضمن تبريک وتهنيت از پيروزي شما در انتخابات اخير کشورتان، مطمئن هستم که هدف شما براي دمکراسي و حفظ صلح و آرامش همانطوريکه در برنامه انتخاباتي تان ذکرکرده ايد، فقط مربوط به کشور فرانسه نيست و اين نگاه را به تمام جهان خواهيد داشت.
بنابراين مايلم نظر شما را مجددا به مسئله اي که براي ايرانيان و نيروهاي دمکرات ايران بسيار مهم مي باشد جلب نمايم.
شما به عنوان وزير کشور وقت فرانسه در سال 2003 جزو اولين کساني بوده ايد با شناخت درست از ماهيت سازمان مجاهدين خلق، اين سازمان را نه تنها تروريست دانسته بلکه به ساختار فرقه اي آن هم اشاره نموده ايد که از آن تاريخ اين فرقه تروريستي در فرانسه توسط دادستاني پاريس تحت تعقيب قضايي بوده و جريان دادگاه آنان هنوز به انتها نرسيده است.
توضيح اينکه اين فرقه تروريستي از سال 1980 مقر اصلي خود را در پاريس قرار داده و طي اين سالها تمامي عمليات تروريستي و خشونت بار آن از طريق فرماندهي پاريس انجام مي گرفته است که اين موضوع در گزارش ليست تروريستي بين المللي وزارت خارجه ايالات متحده امريکا ، منتشره در تاريخ دوم ماه مي 2007 بطور مشخص اشاره شده است.
آقای رئيس جمهور!
اين سازمان که به دلايل مختلف نقض قانون در فرانسه تحت تعقيب مي باشد، در انتخابات اخير رياست جمهوری در فرانسه بنحو مضحکي دخالت کرده و در قرارگاه اشرف در عراق که در آن روابط تاريک وبسته فرقه اي حاکم مي باشد، ميتينگ انتخاباتي و پشتيباني از خانم سگلولن رويال با شرکت عشايرعراقي برپانموده است. در حقيقت افراد مجاهد مستقر در قرارگاه اشرف که هيچگونه حق تماس با دنياي بيرون را ندارند، تحت شستشوي مغزي مستمر پشتيباني خودرا از خانم رويال اعلام کردند بدون اينکه بدانند که رای آنان از بيابان های عراق در انتخابات فرانسه پشيزی ارزش ندارد. آنها تنها بدستور رهبری سازمان عمل کرده و مراتب جان نثاری خودرا نسبت به رهبر نشان دادند. اعضای مجاهدين در مناسبات فرقه ای خود کوچکترين اعتقادی به انتخابات آزاد، دموکراسي غربي و قوانين حاکم نداشته و همانطورکه شخصا مستحضرهستيد، در تقابل با قوه قضائيه فرانسه واعتراض به دستگيری رهبرسازمان، مريم رجوی, که در چارچوب قوانين فرانسه قابل فرجام خواهي از طريق مجاری قانوني بوده است، عده اي حدود 10 نفر ازآنان در 17 ژوئن 2003 (وروزهای بعدازآن) در خيابانهاي پاريس و ديگر پايتخت های اروپايي خود را آتش زدند تا دادگستری مستقل فرانسه و شخص شمارا تحت فشاربگذارند. که سه نفر در اين داستان جان باختند. (براي شناخت بيشتر از روابط سياه دروني اين فرقه مي توانيد به گزارش سازمان بين المللي ديده بان حقوق بشر در سال 2005 مراجعه کنيد)
آقای رئيس جمهور!
اکنون در آستانه سومين سالگرد 17 ژوئن، سازمان مجاهدين تصميم دارد در مقابل قانون و دولت جديد فرانسه خودی نشان داده و به اصطلاح به حمايت های مردمي شما دهن کجي کند. در اين رابطه اخيرا اقدام به جمع آوری امضاء در فرانسه تحت عنوان”حمايت از قرارگاه اور” زده و ميخواهد آنرا در حد 5 ميليون اعلام نمايد. باتوجه به سابقه دروغ پردازی های گوبلزی سازمان که تظاهرات های 1000 نفره را 35 هزار قلمداد ميکند، اين کار از سازمان بعيد نيست که به بهانه جمع آوری امضاء جهت محکوميت نقض حقوق بشر ويا مسئله اتمي در ايران از شهروندان فرانسوی امضاء گرفته و آنها را حمايت از خود نشان دهد و در قدم بعدی با هياهو و جشن و پايکوبي تعداد اين امضاء هارا بدروغ 5 ميليون اعلام نمايد. اين موضوع در حقيقت اعلان جنگ علني اين فرقه تروريست وشانتاژ ميباشد.
آقای رئيس جمهور!
از شما در خواست مي نمايم که براي حفظ ارامش و دور کردن خطر بلقوه اي که دمکراسي فرانسه را نشانه گرفته است هر چه سريعتر دادگاه مجرمين پرونده 17 ژوئن را باتمام برسانيد. تا سازماني که سالها در خدمت صدام حسين ديکتاتورسابق عراق بوده و در تمامي جنايات وي شريک مي باشد و همچنين به ادامه خشونت درايران دامن مي زند، ديگر نتواند آزادانه در محيط اروپا با عنوان پوششي”شوراي ملي مقاومت” به حيات تروريستي خود ادامه بدهد.
کلن-آلمان 18 ماه مه 2007
