انتخاب مجدد براي كنترل نيرو
انجمن نجات – دفتر استان كرمانشاه
درباره انتخاب مجدد صديقه حسيني بايد گفت كه اين انتخاب هم مثل انتخاب هاي ديگر سازمان از سر اجبار است نه انتخاب اعضاي سازمان. اگر اين انتخاب به تصميم اعضاي اسيردر فرقه رجوي بود كه سالها قبل بايد اين تشكيلات برچيده مي شد و هر كس به دنبال كار و زندگي خودش مي رفت اما سركردگان سازمان به خوبي مي دانند كه اگر حق انتخاب را به اعضايشان بدهند ديگر از تشكيلات سازمان چيزي باقي نمي ماند و همه نيروها يي كه به اجبار در اشرف نگه داشته شده اند خيلي سريع اين سازمان و تشكيلات آنرا رها كرده و پراكنده مي شوند ما كه خود شاهد اين نوع تصميم گيري ها و انتخاب ها در سازمان بوده ايم و سالها عمر و جواني مان را در درون تشكيلات اين سازمان به باد داده ايم ميدانيم كه انتخاب مجدد صديقه حسيني كه يك دوره به عنوان مسئول اول سازمان مجاهدين انتخاب شده بود تنها يك دستور تشكيلاتي و سازماني و براي سركوب نيروهاي معترض در سازمان است تا صداي اعتراض اين افراد كه به اجبار در سازمان نگه داشته شده اند راخاموش كنند
ازطرفي هم بايد به اين واقعيت اشاره كرد كه كمتر كسي حاضر به پذيرش چنين مسئوليتي ميشود، بهتر بگوييم ديگر كسي در سازمان نيست تا همانندصديقه حسيني سرسپاري مطلق در برابر دستورات رجوي را داشته و خواسته ها ي وي را برآورده كند ،ديگر كسي كه بتوان روي آن حساب بازكرد و به عنوان مسئول اول انتخاب كرد نيست ازهمين رو سازمان به ناچار تن به انتصاب مجدد اين زن كرده است كسي كه در دهن لقي و فحـاشـي به افراد اسير در فرقه نظيرش وجود ندارد ، همه ماكه سالها در اين سازمان بوديم و اين زن را از نزديك ديده و گفته هايش را شنيده ايم بـه خـوبـي وي را شنـاختـه و بـا هنـرهـايـش!! آشنـا هستيـم!!
اين بار اما سازمان ظاهرا تصميم ديگري هم دارد مبني بر معرفي تعدادي از مردها و يا فرماندهان مرد. مرداني كه سالها قبل يعني ازابتداي انقلاب ايدئولوژيك سازمان آنها راكنارگذاشته و زنان را به جاي آنها در تشكيلات و كارهاي نظامي بكـارگـرفتـه است. مرداني كه سازمان سالهاست ازآنها دوري ميكرد حالا به ناچار بايد اين فرماندها ن قديمي كه گوشه گير شده اند را به سِمَت هاي قبلي خود باز گرداند چراكه در طي سالهاي بعد از سقوط صدام براي سازمان مشخص شد كه زنان نمي توانند كاري از پيش ببرند اين بار هم سازمان مي خواهد مردان را در كنترل نيرو امتحان كند مرداني كه خودشان براي خروج ازاين سازمان و تشكيلات آن لحظه شماري مي كنند و اگر فرصت انتخاب داشته باشند لحظه اي براي فرار از اسارتگاهشان درنگ نخواهند كرد.