به : فضل اله سمیعیان اهل قم
از : برادرزاده اش
به نام خدا
خدمت عموی عزیزم فضل اله سمیعیان
به نام خداوندی که به انسانها عقل داد تا با آن بفهمیم و یکدیگر را درک کنیم به یکدیگر عشق بورزیم و در بود و نبود یکدیگر چشم انتظار هم باشیم و برای سلامتی هم دعا کنیم.
با عرض سلام و ادب و احترام خدمت عموی عزیزم. امیدوارم که در هرکجای از این آسمان بزرگ خداوندی هستی خوب و خوش و سلامت باشی.
عموی عزیزم سالهای زیادی از نبودن شما در بین برادرها ، برادرزاده ها، مادر گرامیتان مخصوصاً میگذرد و روزی نیست که جای خالی شما در بین ما احساس نشود. عموی دوست داشتنی، من و تمام برادرزاده ها و برادرها چشم انتظار دیدن شما هستیم کاش هرچه زودتر می شد شما را میدیدیم و یا صدای گرم شما را می شنیدیم.
عموی عزیزم از شما برای برادر زاده ها فقط خاطرات گذشته که فردی سخت کوش ، درس خوان و تحصیل کرده بودید از پدر و مادر خود به گوش میشنویم.
عموی عزیزم نامه ای که برای شما می نویسم این امید را به خود می دهم که انشااله بتوانم روی ماه شما را ببینم و بتوانم با شما در تماس باشم و صدای گرم عموی خود را با گوشهای خود بشنوم فکر نکنم این توقع زیادی از یک عموی خوب باشد.
امیدوارم که با دادن خبر از خود، ما و مادربزرگ عزیز را از نگرانی چندین و چند ساله برهانی و باعث خوشحالی تمامی اعضای خانواده بخصوص مادر محترمتان بشوید و آرزوی دیدن یوسف گم گشته خود را به آن دیار نبرد.
چشم انتظار تماس شما و یا دیدن روی ماه شما هستیم. عموی عزیز به امید حق سلامت باشی.
برادرزاده شما حسین سمیعیان.