هفتم تیرماه 1360 ، آغاز انزوای سیاسی ، اجتماعی مجاهدین خلق

سایت ایران قلم ـ برگی از تاریخ، بیست و هشتم ژوئن 2008
روز گذشته هفتم تیرماه 1387 بود و هشتمین برگ از تاریخ را به این روز که به انفجار دفتر مرکری حزب جمهوری اسلامی توسط سازمان مجاهدین خلق منجر شد، اختصاص داده ایم. سازمان مجاهدین خلق پس از سي خرداد 1360 استراتژي خود را بر روی مبارزه خشونت طلبانه و مسلحانه و ترور رهبران کليدي رژیم جمهوري اسلامي بنا کرد. اقدامی که از عدم شناخت شرایط، و ضعف های ایدئولوژیک و سیاسی رهبری سازمان مجاهدین خلق یعنی ، مسعود رجوی سرچشمه می گرفت. اما خوشبختانه در همان مقطع گروهها و احزاب سیاسی که به لحاظ ایدئولوژیک و سیاسی مرزهای اصولی هم با رژیم جمهوری اسلامی داشتند، اقدام تروریستی مجاهدین خلق را محکوم کردند که باید هوشیاری آنها را تحسین کرد.
مسعود رجوی اعتقاد داشت که در مدت کوتاهی رژیم جمهوری اسلامی را سرنگون خواهد کرد، و بر اساس این استراتژی که از بعد از بهمن ماه 1357 آغاز کرده بود، گام به گام به سی خرداد و سپس 7 تیر ماه 1360 رسید. سازمان مجاهدین خلق در این روز دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی را با رمز عملیاتی الله اکبر منفجر کرد. مسعود رجوی رهبر مادام العمر فرقه مجاهدین این عملیات تروریستی را خشم خلق و کلاهی عامل این انفجار را مجاهد قهرمان نامید. بحث بر سر ماهیت ترور شوندگان و ترور کنندگان نیست، بلکه بحث بر سر شیوه های اتخاذ شده برای یک مبارزه سیاسی اجتماعی است. مشی خشونت طلبانه و تروریستی که به بن بست و انزوای سیاسی ، اجتماعی سازمان مجاهدین خلق بعد از این انفجار تروریستی منجر شد و گریبان آن، جامعه ایران را نیز گرفت..
روشن است که کانون هر مبارزه ای بر روی کسب قدرت سياسي متمرکز است، اما اکنون بیش از پیش روشن شده است که دستیابی به قدرت ، با هر وسیله، بویژه با اتکا به اندیشه خشونت طلبانه و تروریستی و قدرت سلاح، که بعد ها به اتکا به بیگانگان نیز منجر شد، راه بجایی نخواهد برد. اتفاقا از همین زاویه است که تحریریه سایت ایران قلم به یادآوری 7 تیر 1360 پرداخته است.
همانطور که مطلع هستید در مقطع بعد از 22 بهمن 1357 سازمان مجاهدین خلق پایان مشی مبارزه مسلحانه را اعلام نکردند و کارکرد اتوماتیک تفکر خشونت طلبانه به 30 خرداد 1360 ، و انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی و دفتر نخست وزیری رژیم جمهوری اسلامی و هزاران نفر اعدام و ترور منجر شد، اکنون نیز با اینکه سازمان مجاهدین توسط نیروهای آمریکایی خلع سلاح و از حربه تروریسم محروم شده است، ولی کماکان به مشی مبارزه مسلحانه و خشونت طلبانه برای کسب قدرت سیاسی اعتقاد دارد. در این شرایط متاسفانه دولت و دادگاه بریتانیایی بر این اساس که سازمان مجاهدین چند سال رسما عملیات تروریستی انجام نداده، در واقع به دلیل تضاد با حکومت جمهوری اسلامی ، این فرقه را از لیست گروه های تروریستی خارج کرده است، ولی روشن است تفکر خشونت طلبانه و مسلحانه و تروریستی در این فرقه همچنان باقی است. چنانکه مسعود رجوی رهبر این فرقه در آخرین پیام خود آشکارا از بازوی نظامی سازمان ارتش آزادیبخش سخن می گوید یا در برنامه تلویزیونی شان از سلاح ، جنگ و مانورهای نظامی سخن می گویند.
تحریریه ایران قلم اعتقاد دارد همانطور که 7 تیرماه 1360 و ادامه روند آن، ارمغاني جز فرقه گرايي، شستشوي مغزي اعضا، زندانسازی و زندانبانی، و کنترل نیرو در درون سازمان مجاهدین خلق ، و انسداد سیاسی در جامعه و میان مردم نداشته است، در شرایط کنونی نیز روند سفیدسازی فرقه تروریستی مجاهدین خلق توسط دادگاه و دولت بریتانیا ، شرایط مساعد و مناسبی برای رهایی نیروهای اسیر در فرقه و همچنین بهبود شرایط سیاسی، اجتماعی مردم ایران پیش نخواهد آورد، زیرا رهبری فرقه در شرایط مناسب تری دست به شستشوی مغزی خواهد زد برای فریب اعضا و که البته پاسخگوی آن نیز در ابتدا رهبری فرقه مجاهدین خلق و سپس پشتیبانان این فرقه در سطح بین المللی خواهند بود.
همانطور که قبلاً نوشته بودیم رهبران فرقه ها به صرف گرفته شدن شمشیر از دستشان ، درحالیکه هنوز در قلبشان شمشیری است، دست از خشونت و تروریسم برنخواهند داشت. نتیجه ادامه چنین راهبردی ، یعنی میدان دادن بعضی کشورها به فرقه های خشونت طلب، بخاطر اختلافاتشان با حکومت ایران، به تاخیر در گسترش دمکراسی در ایران منجر خواهد شد.