جداشدگان؛ چالش اصلي مجاهدين
ايران ديدبان
اطلاعيه هاي دبيرخانه شوراي ملي مقاومت، كميسيون مطالعات سياسي، حزب سبزهاي مجاهدين و حتي مجاهدين مستقر در عراق پيرامون تجمع اعتراضي اعضاي جداشده، بيانگر به لرزه در آمدن اركان سازمان جهل و فريب مجاهدين است.
مجاهدين با تمام قوا كوشش ميكنند تا به هر نحو ممكن فرياد حق طلبانه و رهايي جداشدگان را در گلو خفه كنند. از فريادها و عكس العملهاي هراس آلود مجاهدين ميتوان پي برد كه تا چه ميزان از تأثيرات اينگونه آكسيونهاي افشاگرانه بيم دارند و تنها راه مقابله را در تهاجم همه جانبه با انواع اتهام زني و لجن پراكني عليه جداشدگان يافته اند.
جداشدگان از مجاهدين با گردهم آيي حق طلبانه خود، صحنه رويارويي آشكار خود با مجاهدين را ترسيم نمودند. صحنه اي كه سالها است مجاهدين با زمان خريدن به وسيله زدوبندهاي پنهان و نان خوردن از شكاف مسائل سياسي و با حراج كردن توان جاسوسي و تلاش براي تحميل خود به عرصه سياسي اپوزيسيون و آلترناتيوبازي، سر خود را خم كرد تا شايد از اين طوفان بنيان كن رهايي يابد. اما جريان جدايي، هر دم گسترش يابنده تر و عميق تر و با پتانسيل عميق افشاگرانه، همچنان اصلي ترين تهديد و چالش آن باقي ماند.
بدون شك سرنوشت نهايي مجاهدين در اين صحنه روشن خواهد گرديد. گر چه آنان سعي دارند تا با انواع اتهام زني و مخفي شدن در پشت فرانسويان، اين فرياد را خاموش كنند، ليكن به نظر ميرسد زمان دجال بازيهاي بقاياي فرقه رجوي به پايان رسيده و به زودي شاهد آثار فروپاشي و اضمحلال كامل اين فرقه خواهيم بود.
