نکاتی پیرامون اسرا
ایراندیدبان
« من محمدحسین امیدی مدت 16 سال است كه در مناسبات سازمان و ارتش آزادیبخش هستم و از اردوگاه اسرای عراق (صلاحالدین-12) در تاریخ 19_5_68 بعنوان یك مجاهد خلق به ارتش آزادیبخش پیوستم و بعد از مدتی در نشست عمومی توسط برادر مسعود و بعد هم طبق تأئید صلیب سرخ آزادی و حق انتخاب برای ما برسمیت شناخته شد و ما ماندن و مبارزه را همچون دیگر برادرانمان انتخاب كردیم. طی این مدت هیچگونه تبعیض بین ما و یا نفراتی كه از اردوگاه سازمان به ارتش پیوستند با بقیه نفرات نبوده و نیست و اگر بود، تنها رسیدگی بیشتر بود و اغماضهائی كه از بالا اعمال میشد. »
گواهینامۀ فوق نمونهای است از متد جدید گشتاپوی اشرف در مقابل افشاگریهای اسرای جداشده پیرامون رفتار تبعضآمیزی که با آنان انجام شده است.
مشابه این موارد تا کنون از حدود 10 نفر از اسرای باقی نگه داشته شده اخذ گردیده و در سایتهای مجاهدین درج شده است. البته گشتاپوی اشرف مابقی اسرا که حدود 340 نفر میباشند را نتوانسته در این فریبکاری شریک کند، هر چند که اگر این کار را نیز بکند، ذرهای از اعتبار حقایقی که توسط اسرای جداشده افشا گردیده کم نمیشود و نخواهد توانست رفتار نژادپرستانه و غیرانسانی با آنان طی این مدت را توجیه نماید.
سؤال اساسی راجع به چگونگی و نحوۀ رفتار با اسرا این است که اگر بنا بر ادعای گشتاپوی مجاهدین، با آنان رفتاری مساوی و مشابه با سایر اعضا میشده، چرا تا کنون حتی یک نفر از آنان به عنوان عضو شورای ملی مقاومت معرفی نگردیده است؟
چرا هیچکدام از آنها در کشورهای اروپایی حضور و فعالیتی ندارند؟
چرا هیچکدام از آنها در مقام سخنگو و یا نمایندۀ سازمان شناخته نمیشوند؟
چرا حتی یک نفر از آنان بهعنوان مسؤول و یا معاون نهاد قرار داده نشده است؟
و چرا همیشه و کراراً مسألۀ برخورد با اسرا بر روی میز سازمان وجود داشته و دارد؟
آیا سابقۀ 16 سال و حتی 19 سال، سابقۀ کمی است که نمیتوان بر اساس آن آنها را بهعنوان مسأول نهاد معرفی کرد و یا در قسمتهای دیگر به کار گمارد؟
چرا حتی اسرایی که در قرارگاهها خواننده هستند و در گروههای سرود شرکت میکنند، را در سیما راهی نیست و همواره تحت یک تبعیض آشکار در برابر میلیشیا قرار دارند؟