تأثیر انتخابات عراق بر مجاهدین
ایراندیدبان
بالاخره روز گذشته کمیساریای عالی انتخابات عراق صحت برگزاری و نتایج انتخابات پارلمان عراق را تأیید کرد.
اعلام نتایج از سوی کمیساریای عالی انتخابات از سویی با تکیه بر آراء دهها ناظر عراقی از گروههای مختلف و نیز گزارشات بازرسان خارجی و سازمان ملل و از سوی دیگر بر اساس واقعیات جامعۀ عراق صورت گرفت.
صحنۀ سیاسی عراق، پیش از انتخابات نیز بر اساس دستهبندیهای قومی، مذهبی و سیاسی، تا حد زیادی میزان آراء هر یک از لیستها را مشخص میکرد و پیشبینی چنین نتایجی دشوار نبود. در حالیکه گروههای اغتشاشگر و بهخصوص گروه تروریستی و بدنام مجاهدین فریبکارانه بر چنین واقعیتی پشت کرده و در صدد انکار آن برآمدند، چرا که از پیش میدانستند باید خود را برای یک شکست بزرگ آماده کنند و زمینهچینی برای شانتاژهای آینده را بدینگونه فراهم میکردند.
اما نتایج باشکوه انتخابات عراق چه پیامی از نظر سیاسی و تشکیلاتی برای مجاهدین دارد؟
همانگونه که از رویکرد مجاهدین پس از سقوط صدام برمیآید، هنگامی که بحث اخراج آنها از سوی دولت عراق مطرح گردید و پس از اینکه حمایتها و پشتیبانیهای صدام از این گروه خاتمه یافت، آنان به این فکر افتادند که برای احیاء برخی از آن امتیازات و دخالت در امور داخلی عراق، با پیوند خوردن با بقایای صدام و برخی عشیرههای طرفدار دیکتاتور عراق میتوانند خط و کار خود را پیش ببرند، از این رو بلافاصله زمینههای این پیوند را آماده ساختند.
به موازات این امر، برای جلوگیری از اخراج، مدعی شدند که مردم عراق خواهان حضور آنها در این کشور هستند و به جمعآوری امضاء به نفع خود در بین برخی عشایر، و جعل و چند ده برابر کردن این امضاها پرداختند، تا اینکه سرانجام در یک اقدام مضحک مدعی شدند که دومیلیونوهشتصدهزار نفر از مردم عراق از آنان حمایت کردهاند!
به هر صورت اولین پیام آشکار سیاسی نتایج انتخابات عراق برای این گروه، ضمن آنکه باطل کنندۀ تمامی صحنهسازیهای پیشین دستگاه تبلیغاتی آنان میباشد این است که مردم عراق متحد و یکصدا به برقراری دولت عراقی مستقل رأی دادهاند و خواهان عراقی آزاد، سربلند و امن هستند که در آن نشانی از گروههای تروریستی نباشد.
بنابراین در یک محاسبۀ ساده باید گفت که ترفند مجاهدین برای تثبیت حضور خود در عراق با اتکاء به امضاهای ساختگی مردم شکست خورده و اجازۀ فریبکاری در این رابطه از آنان سلب شده است.
از سوی دیگر انتخابات عراق اشغالگران را نیز به نتایج و باورهای جدیدی از جامعۀ عراق رساند که آنان را به سمت واگذار کردن امور به دست دولت عراق میبرد. نیازی نیست که به این واقعیت اشاره شود که اگر چتر حمایتی اشغالگران از روی سر بقایای مجاهدین در عراق برداشته شود، چه سرنوشتی در انتظار آنان خواهد بود!
اما مهمترین تأثیر انتخابات عراق و پیروزی چشمگیر مخالفین صدام و نیروهای مستقل، بر روی نیروهای وارفته و روحیه باختۀ اشرف است.
پیش از انتخابات، باند حاکم بر اشرف ضمن جمعبندی اشتباهات گذشته برای تحریم انتخابات از سوی نیروهای وفادار به صدام، شرکت این دسته در انتخابات پارلمان را امیدی برای نجات خود از بنبست کنونی و بحرانهای لاعلاج و بیشمار گروه قلمداد میکردند.
آنان به نیروهای خود امید میدادند که حتماً با فشار سیاسی و حمایت امریکا، نیروهای لیست العراقیه پیروز خواهند شد و زمینۀ تغییر در قانون اساسی و ابقاء مجاهدین در عراق فراهم خواهد شد و آنان را از وضعیت فلاکتبار امروزی خارج خواهد ساخت.
اما با شکست سنگین دست نشاندگان و مهرههای بیگانه، این واقعیت هرچه بیشتر بر افراد بازداشت شده در اردوگاه اشرف عیان گردید که هیچ امکانی برای بازگرداندن وضعیت دوران صدام برای مجاهدین وجود ندارد. همانگونه که بقایای رجوی پیش از این پیشبینی کرده بودند، حضور بیش از یک سال در عراق آنها را تاریخاً خواهد سوزاند و این اولینباری است که تحلیل آنها بعد از بیست سال درست از کار در آمده و نشانههای این محو تاریخی از هماکنون آشکار شده است.
اما پیرو این سرخوردگی شدید و از آنجا که گردانندگان اشرف ملزم شده‌اند که از خروج حتی یک نفر از اشرف نیز جلوگیری کنند، هماکنون وضعیت این اردوگاه بهشدت به هم ریخته و در آستانۀ انفجار میباشد.
نیروها شدیداً مسألهدار شده و بهطور واضح مسؤولین گروه را برای پیشبینیهای غلط، سردرگمی و ندانم کاریهایشان به باد انتقاد گرفتهاند. دستگاه منگول تبلیغاتی مجاهدین بهزعم مهار این بحران موظف شده است از طریق ارگان ماهوارهای این گروه ساعتهای متمادی در مورد تقلب در انتخابات برنامهسازی کند، و نیروهای روحیه باختۀ اشرف را باز هم به پذیرش دروغها و فریبکارهای باند رجوی وادارد.