به ثمر نشستن تلاشهای دوساله بقایای رجوی!
ایران دیدبان، بيست و يکم ژانويه
تعیین استراتژی، فقط ترسیم یک خواست نیست، بلکه مبنای اتخاذ تاکتیکهای مناسب، رسیدن به نقطۀ مورد نظر و وضعیت از پیش مشخص شده، جهت ارتقاء موضع و یا برای فائق آمدن بر بحرانها و مشکلات است.
بقایای رجوی پس از سرنگونی صدام و بازداشت رجوی که متعاقباً خلع سلاح این گروه و بازداشت جمعی آنان را در پی داشت، استراتژی برون رفت از این بحران را بر دو پایه استوار ساخت:
1- تلاش برای خارج ساختن نام این گروه از لیست گروههای تروریستی امریکا و اروپا
2- مساعد نمودن زمینههای حضور در عراق
این استراتژی که برگزیدن آن را نمیتوان به هوشیاری فوقالعادهای نسبت داد و بیشتر برخواسته از فرصتطلبی ذاتی مجاهدین و روشهای آنارشیستی آنان بود، با تحلیل کاملاً برون نگرانه، حوادث را بدون اینکه نیازی به تغییر در ماهیت و فرم کار این گروه ببیند، به نفع آنان دیده و صرفاً موج سواری بر حوادث، داخل شدن در شکافها و کار بر روی تضادهای موجود را به عنوان تاکتیکهای اثرگذار در رسیدن به نقطۀ مطلوب که همانا خریدن فرصت بقا و ادامۀ حیات تشکیلاتی این گروه است تشخیص داده بود.
در محور نخست، یعنی کوشش برای خارج ساختن نام مجاهدین از لیست گروههای تروریستی، علاوه بر ایجاد زمینههای مناسب برای ارتباط گیری با دولتمردان اروپایی، به این نیز اندیشیده میشد که امکان گرفتن پناهندگی برای تعداد بیشتری از اعضای مجاهدین که هماکنون در عراق بهسر میبرند فراهم آید، زیرا که چشمانداز جدی و ملموستر برای مجاهدین، عراقی است که در آن نمیتوانند حضور داشته باشند.
بقایای رجوی از استیناف و جمعآوری امضاء به جایی نرسیده و به جنجالآفرینی در مورد جایگاه خود در رابطه با موضوع هستهای ایران پرداختند و اینکه باید جهان از ما متشکر باشد و قدر بهاصطلاح افشاگریهای ما را بداند.* تا شاید از این طریق به همینگونه که هستند خود را به جهان تحمیل نمایند. از این رو محور شانتاژ خود را بر سوق دادن این موضوع به سوی رادیکالیسم بیمنطق بنا نمودند. رادیکالیسمی که قبل از هر چیز نشان دهندۀ ماهیت عقبمانده و خشونتطلب مجاهدین که درکی از معادلات سیاسی ندارند، بود.
در عراق نیز هرگونه آرامش و رسیدن به صلح و ثبات و استقرار یک دولت عراقی را با درک این نکته که فقط تضمینهای امریکا در چارچوب کنوانسیون ژنو (به درست یا غلط) است که آنها را محفوظ داشته، به ضرر خود دیدند، لذا تمام تلاش خود را بهکار بستند تا از روند در حال پیشرفت امن شدن اوضاع در عراق جلوگیری کرده و این سرزمین را به صحنۀ رویارویی امریکا با ایران مبدل سازند و آن را تنها راه ادامۀ بقاء در عراق یافته بودند.
در یک کلام میتوان گفت هر دو تاکتیک آنها بر جنگطلبی و خشونت کور استوار گردیده بود، رویکردی که جهان حاضر به راحتی پذیرای آن نیست.
بیتردید گروه بدنام و بیاعتباری مانند مجاهدین نمیتواند بر تحولات خودش تأثیرگذار باشد. بررسی موارد فوق از زاویه دید بقایای رجوی باعث میشود که آنان در توهم گشودن جبهۀ جهانی علیه ایران بهسر برده و خوابهای پنبه دانهای ببینند و به اعضای از همه جا بیخبر خود بگویند که سرنوشت جهان از اشرف رقم میخورد!
در هر صورت تلاشهای دوسال و نیم گذشتۀ مجاهدین طی روزهای اخیر همگی به ثمر نشسته است!
معاون وزیر خارجه انگلستان (بهعنوان نمایندۀ اروپا) و وزیر امور خارجه امریکا هنگامی که از سوی حامیان امریکایی و انگلیسی مجاهدین (کوربت و تنتر) دربارۀ وضعیت دار و دستۀ رجوی مورد سؤال قرار گرفتند با صراحت تمام اعلام داشتند که وضعیتشان در برابر این گروه کاملاً مشخص است و آن را یک گروه تروریستی میدانند. بدین معنا که نمیتوانند هیچگونه حمایتی از آنها به عمل آورند.
از دیگر سو در عراق، نتایج انتخابات این کشور که مجاهدین – بعثیها برای مخدوش نمودن آن از مدتها قبل برنامهریزی کرده بودند و قصد داشتند تا به این بهانه صحنۀ عراق را به آشوب بکشانند و آن را به میدان جنگ داخلی تبدیل کنند، از سوی عالیترین مرجع جهانی مورد تأیید واقع گردید و سیاستهای آنها شکست خورده و منزوی گردید.
با یادآوری این نکته که مجاهدین هیچ توانی برای ایجاد تغییر در وضعیت خود در عراق نداشته و باید منتظر تصمیمگیری امریکا و دولت عراق در اینباره باشند باید گفت، استراتژی مجاهدین در این نقطه را باید کاملاً شکست خورده تحلیل نمود.
مجاهدین از آنجا که توان تأثیرگذاری بر روابط پیرامون خود را نداشته و اقدامات ایذایی و بیاعتباری از نوع آنچه تاکنون انجام دادهاند نمیتواند دستآوردی برای آنان داشته باشند، دیر یا زود مجبور خواهند شد به شروطی که جهت ادامۀ حیات برای آنها گذاشته است تن داده و بپذیرند.
این معنای مرگ تاریخی است که در مورد وضعیت فرقۀ رجوی به کار برده میشود.
____________________
* این جمله ای است که بارها سخنگویان ریز و درشت مجاهدین آن را به زبان آورده و اخیراً نیز کوربت حامی انگلیسی مجاهدین آن را به صراحت بیان کرد.