تجمع 200 نفره در واشنگتن و سانسور مجاهدين
ایران دیدبان، بيست و يکم ژانويه
در تجمع 200 نفرۀ دار و دستۀ رجوی در واشنگتن که با عدم استقبال بیسابقۀ هواداران سنتی مجاهدین در امریکا مواجه شد و مواجب بگیران این گروه در کشورهای اروپایی نیز حاضر به شرکت در آن نشدند، چند اتفاق جالب توجه روی داد:
– خاخام زوکر، حامی صهیونیست مجاهدین در شیپورش دمید و این باعث امیدواری بقایای رجوی شد.
– علیرضا جعفرزاده که گشتاپوی مجاهدین طی دو سال گذشته سعی داشت او را بهعنوان تحلیلگر مسایل خاورمیانه جا بیندازد، بنا بهدستور تشکیلاتی و بر اثر کمبود نیرو، مجبور به حضور علنی در تجمع گروه تروریستی مجاهدین شد و حامیانش در فاکسنیوز را بور و خفیف کرد.
– تعداد شرکت کنندگان خارجی بیش از اعضای مجاهدین شد تا اندازهای که کراراً مجبور میشدند شعارهای انگلیسی بدهند.
– مجاهدین هنوز کفششان را پس از بازگشت از این تجمع در نیاورده بودند که پاسخ منفی کاندولیزا رایس به مجاهدین، به آنها نشان داد که این تلاشهای مذبوحانه راه به جایی نمیبرد.
– اما طبق روال معمول، دستگاه منگول تبلیغاتی مجاهدین، تجمع 200 نفره را چندین هزار نفره اعلام کرد.
یک سؤال درباره سانسور!
سایتهای تابعۀ مجاهدین، مصاحبۀ ریموند تنتر حامی امریکایی بقایای رجوی با شبکۀ خبری الجزیره را تحت عنوان تنتر از رایس خواست که نام مجاهدین از لیست گروههای تروریستی بیرون آورده شود منعکس نمودند، اما هیچ اشارهای به پاسخ وزیر امور خارجه امریکا نکردند!
احتمالاً تنتر نیز از آنجا که از این پاسخ سرگیجه گرفته و بهخوبی معنای دقیق آن را درک کرده است در مصاحبه با الجزیره اشارهای به پاسخ خانم رایس نمیکند و یا اینکه این قسمت از سخنان تنتر هم توسط مجاهدین سانسور شده است.
مجاهدین با دادن پول به تنتر ماهها برنامهریزی کرده بودند که مستقیماً و بدون واسطه این خواست خود را به گوش دولتمردان امریکایی برسانند، از آن سو هم بدون تعویق و فیالفور پاسخ آمد که امریکا از این گروه تروریستی حمایت نخواهد کرد.
اما مجاهدین با سانسور قسمت اصلی این ماجرا که جواب دندان شکن به تمام دریوزگیها و استمالتهای چندین سالۀ دار و دستۀ رجوی بود، سعی میکنند به هواداران و اعضای روحیه باختۀ خود انگیزه داده و آنها را سرپا نگه دارند.
بهراستی وقتی یک هوادار و عضو مجاهدین آنقدر جرأت و جسارت ندارد که از نتیجۀ درخواست ریموند تنتر، حامی امریکایی بقایای رجوی سؤال کند، نباید به این اصل محکم ایمان آورد که اعضاء و هواداران مجاهدین عدهای چشم و گوش بسته هستند که رهبری این گروه آنها را به هر کجا که میخواهد میکشاند و حتی راجع به کم اهمیتترین مسایل نیز قادر نیستند اظهار نظر کرده و یا سؤال کنند؟