مجاهدین و کرد کشی در عراق
جواد فیروزمند، بيست و پنجم ژانويه
مسئله قتل عام کرد های عراق توسط سازمان مجاهدین در سال 1990 میلادی ، از دیر باز مورد توجه تمامی محافل سیاسی جهان قرار داشته است.و این مسئله یکی از اتهامات غیر قابل انکار سازمان رجوی است.بطوریکه حتی در گزارشات دیده بان حقوق بشر نیز ذکر گردیده است.و وزارت امور خارج آمریکا نیز صحت این مسئله را تایید کرده است.
بنا به اظهارات و اطلاعیه های خود سازمان مجاهدین در سال 1990 میلادی ،تعداد زیادی از اکراد توسط ارتش مجاهدین در عملیات موسوم به مروارید که در شهر های طوزخورماتو،سلیمان بک،کفری،خالص،بعقوبه،عظیم، جلولا،خانقین و… جریان داشته،کشته شده اند.این کشتار توسط مجاهدین و ارتش موسوم به آزادیبخش صورت گرفته است.اگر اطلاعیه های آنموقع سازمان مجاهدین را از نظر بگذرانید و همچنین نگاهی به فیلم های نشست های داخلی آقا و خانم رجوی بیاندازید اسناد غیر قابل انکار بسیار زیادی در این زمینه وجود دارد.
سازمان مجاهدین که فکر نمیکرد حکومت دیکتاتوری صدام حسین به این زودی ها بنیان کن شود،در یک چنبره استیصال لاعلاج گرفتار آمده و دائما در نفی این جنایت به سند سازی و… روی آورده است.تا بتواند اذهان عمومی را مکدر کرده و اگر هم کرد کشی و جود داشته است را به صدام حسین نسبت بدهد.
در یکی از اسناد معتبر بدست آمده از نوار ویدئویی ملاقات آقای رجوی با سپهبد صابر الدوری رئیس سازمان مخابرات وقت عراق در سال 1991 میلادی ، ژنرال صابر به آقای رجوی سلام گرم آقای صدام حسین را به مناسبت کشتار کرد های عراقی ، اینچنین میرساند:
صابر: رئيس‌جمهور سلام‌هاي گرم خود را به شما ابلاغ نموده و از اينكه فرصت نشد با هم ملاقات كنيد، عذرخواهي مي‌كند. به هرحال او مايل است بين شما و ايشان ملاقاتي صورت بگيرد؛ [البته] نمي‌خواهم بگويم كه اين ملاقات به‌زودي انجام خواهد شد. [رئيس‌جمهور] از برادر مسعود و ارتش آزادي‌بخش تشكر كرد و از نقش ارزنده‌اي كه اين ارتش در سركوب آشوب‌هاي گذشته انجام داد، قدرداني نمود. من جزئيات و نقش سازمان در اين عمليات سركوب(عملیات کرد کشی – مروارید) را خدمت ايشان عرض كردم؛ گزارش لحظه به لحظة اقدامات شما را اطلاع مي‌دادم. گفتم سازمان با توجه به امكانات اندكي كه در اختيار داشتند و ما قادر نبوديم امكانات بيشتري در اختيارشان قرار بدهيم، كاري كرد كه نه در حد و اندازة خودش، بلكه فراتر از آن بود. تعجب نمي‌كنم؛ اين وضعيت رزمندگان و مبارزان است كه همواره فداكاري‌هايي مي‌كنند كه از آنها انتظار مي‌رود. در آن هنگام از رئيس‌جمهور درخواست كرديم كه نامة تشكر را براي مسعود ارسال نمايد؛ ولي رئيس‌جمهور گفت: اين كافي نيست و بايد با مسعود ملاقات كنم و حضوراً تشكر كنم.
در همین نوار ویدئویی آقای رجوی به سپهبد صابر اینچنین میفرمایند:
در ابتدا مي‌خواهم ضرورتاً روي يك مسئله تأكيد كنم. از كلمات محبت‌آميز رئيس‌جمهور، همچنين از خود شما [تشكر مي‌كنم و اين] بيشتر مرا خجل‌مند مي‌كند… چيزي جز وظيفة خودمان انجام نداده‌ايم و نياز نبود كه رئيس‌جمهور نامة تشكرآميز به من بدهد. شما بهتر مي‌دانيد كه چه ماجراهايي بوده و در چه نقطه دقيقاً ما دست‌مان را در دست هم گذاشتيم. منظورم سالي است كه رژيم خميني، آن راسال سرنوشت تعيين كرد. سرنوشت ما واحد است، خون‌هاي ما درهم آميخته [است]. مي‌دانيد كه اينها تعاريف نيست؛ من توي دل خودم احساس مي‌كنم كاش مشكلات سياسي نداشتم آن مشكلات سياسي كه رئيس‌جمهور آن را كاملاً درك مي‌كند، آن مشكلاتي كه مربوط به مرگ و زندگي ماست و كاش كمبودهاي سياسي نداشتيم و كاهش كمبودهاي نظامي نداشتيم تا مي‌توانستيم وظيفه‌مان را در آنجا بهتر از اين انجام مي‌داديم
در همین رابطه اسناد بسیار معتبر دیگری نیز وجود دارد که از جمله یک فیلم مستند توسط خبرنگار کرد عراقی از مردم همان منطقه که مجاهدین دست به کشتار کرد ها زده اند تهیه شده و در رسانه های بین المللی نیز پخش گردیده است.در این فیلم با افراد خانواده هایی مصاحبه شده است که عزیزان خود را از دست داده اند و یا افرادی که در همان کرد کشی نقص عضو پیدا کرده و بخشی از جسم خودشان را از دست داده اند.
همچنین حدود 3 ماه پیش مصاحبه ای توسط آقای حسینی خبر نگار رادیو فردا با نماینده یه کتی (نماینده حزب آقای طالبای – رئیس جمهور فعلی عراق )صورت گرفته که در این مصاحبه نماینده یه کتی عنوان میکند ؛سازمان مجاهدین در طول حکومت صدام حسین بعنوان بازوی مسلح آن اکراد بسیار زیادی را کشته و قتل عام کرده است.ایشان در رادیو فردا عنوان کرده اند که در این رابطه اسناد غیر قابل انکار وجود دارد.
حال سازمان مجاهدین با افشاگری تمامی نیروهای آزادیخواه ایرانی و حقوق بشری خارجی هر چه میخواهد مانور انکار بدهد!هر چه میخواهد تعدادی از اعضای دون پایه خود در قرارگاه اشرف را به سایت های جوراجور خود آورده و لابه و تزویر کرده و کرد کشی را انکار نمایند.
دیر نیست روزی که این حقیقت روشن شده ، گلوی جنایتکاران را در دادگاه های بین المللی فشرده و آنها را هر چه بیشتر رسوا خواهد نمود.
مجاهدین تاکنون هیچ یک از جنایات خود را نه بازگو کرده و نه به عهده گرفته اند.و مترصد فرار ابدی از چنین واقعیتهایی می باشند.ولی افسوس بر مجاهدین که چنین فراری رخ نخواهد داد.
اما در اینجا میخواهم از اعضای سازمان مجاهدین و بخشی از شورایی های خانم رجوی که آنموقع در عراق و بعضا در مناطق جنگی بسر برده اند؛ بپرسم که شما چه میگویید؟آیا زمان آن فرانرسیده است که با افشاگری و بیان حقایق کرد کشی مجاهدین در سال 1990 میلادی، جرم خود را سبک کرده و بیش از پیش به سازمان مجاهدین فرصت پنهان کردن حقایق را ندهید؟
آیا زمان آن فرانرسیده است که به ذره هایی از صداقت باقیمانده در ضمیر پنهان خود مراجعه کرده و این جنایت را در انظار جهانیان افشا کنید؟
آقایان و خانم های شورایی شما که بطور کامل در جریان بوده اید و حتی برخی از شما همانموقع سلاح برکف در قرارگاه های منطقه جنگی مجاهدین در عراق بسر برده اید شما چرا سکوت کرده اید؟
آیا شما چنین شهامتی برای ابراز حقایق در یک دادگاه بیطرف و منصف را دارید؟
جواد فیروزمند
2006/01/24
فرانسه