سرمقاله نشريه نجات يافتگان
شماره 22/مارس 2006
اخبار منحل شدن قريب الوقوع سازمان مجاهدين باعث شد كه لشگر وكلاي اين گروه در تلاش براي خلق سر و صدا و دروغ ِ بيشتر به تكاپو بيفتند. درست مثل وقتي كه دولت موقت عراق در دسامبر سال 2003 به اخراج اين گروه از عراق راي داد. تقاضاي مجاهدين- اگر در جايگاهي باشد كه بتواند چنين تقاضايي كند- اين بوده كه مجموع سه هزار و چند جنگجوي اين گروه كه در عراق مستقر هستند كلاً به پايگاهي ديگر در كشوري ديگر منتقل شود.
پوچي اين درخواست مشخص ميكنند كه چنين مواضعي توسط مجاهدين خلق فقط براي مصارف داخلي هستند. رهبران- و احتمالا وكلاي گرانقيمت آنان- كاملا آگاه هستند كه چنين گزينهاي وجود ندارد.
نيروهاي بلغاري ماموريت خود را تا پايان مارس يا اوايل آوريل آغاز خواهند كرد. انتظار ما اين است كه منحل نمودن پايگاه تروريستي مجاهدين خلق در عراق يك اولويت باشد. 370 عضو سابق مجاهدين خلق كه به ايران برگشتهاند زير نظر هستند تا وضعيت فعليشان مشخص شود. بدين ترتيب معلوم ميشود كه آيا امكان بازگشت موفقيت آميز و مطمئن تعداد بيشتري از نيروهاي عادي و ارشد مجاهدين به ايران و پيوستن آنان به خانوادههايشان وجود دارد يا خير.
به دنبال بازجويي از همه ستيزهجويان مجاهدين خلق در عراق بعد از خلع سلاح اجباري، ايالات متحده افرادي را كه در ايران عمليات تروريستي انجام دادهاند- كه منجر به كشته و مجروح شدن مردم شده‌اند- شناسايي نموده است. شكي نيست كه اين افراد قادر به بازگشت به ايران نخواهند بود.
جالب است كه تفسير مجاهدين خلق از اعدام زماني مبتني بر اعمال تروريستي وي نبود. مجاهدين، با چشم پوشي از مرگ شهروندان بيگناه، اعدام زماني را سرآغاز كشتار مجاهدين در زندانهاي ايران دانستهاند. مشخص نيست دقيقاً چه تعداد از اين زندانيها هنوز در اسارت هستند، اما مرگ زماني به خوبي نياز مجاهدين خلق به خون تازه ، به منظور حفظ موضع افسانه اي خود به عنوان اپوزيسيون اصلي رژيم ايران، را برآورده است.
همان گونه كه در مقاله «رازهاي آشكار» اين شماره آمده است، ايدئولوژي مجاهدين خلق مستلزم آن است كه اعضايي مانند زماني قرباني شوند، و اين اولين باري نيست كه آنان شرايطي را به وجود آورده اند كه يكي از اعضا كشته شود.
در ماه فوريه باز هم شاهد تلاش ديگري از جانب مجاهدين خلق براي حذف شدن از ليستهاي جهاني گروهاي تروريستي بوديم. پرونده مجاهدين عليه شوراي اروپا در سال 2002، در تاريخ 7 فوريه در دادگاه اول ديوان عالي اروپا در لوكزامبورگ استماع شد. وقتي كه مجاهدين تصاوير و فيلمي از رژه نظامي در اردوگاه اشرف را در سايت خود منتشر كرد، ثابت شد كه تلاش تلخ اين گروه براي مدعي شدن در دادگاه به اين كه سازمان از خشونت دست برداشته يك دروغ محض بوده است. ستيزه جويان خلع سلاح شده ملبس به لباس نظامي جديد، در حالي كه پرچم شوراي ملي مقاومت را در هوا تكان ميدادند، همراه با ماكتهاي بزرگ قطعات نظامي رژه رفتند. پيام صريح و رسا بود. سلاحهايمان را به ما پس دهيد.