در محنت کدام ستاره بگریم؟
جواد فیروزمند، سیزدهم آوریل
آقای کریم حقی مدیر و مسئول انجمن حقوق بشری ایران پیوند و تلویزیون جهانی پیوند.ضمن قدردانی از زحمات شما در مراسم یاد بود 8 آوریل و یادواره عزیزانی که بدست شب پرستانی چون مجاهدین در قرار گاه ها و پایگاه های مجاهدین و به دست این دژخیمان به قتل رسیده و در آسمان بی تولد آن شب های تاریک، چون خوشه های خشک پاییزی بر خاک سرد غربت فروریختند را، خاطر نشان میکنم که این مراسم خاطره ای بود و هنجار زخم سالیان را بر سینه ام شکافت!
راستی چه کسی است که داغ مادران و اشک های مهتاب گونه شان را ببیند و چشم هایش در توالی درد ناشی از زخم خنجر خیانت و جنایت مجاهدین خون چکان نشود؟
چه کسی است که اشک و آه خانم الهام نوروزی خواهر سعید نوروزی را در این مراسم ببیند و چشم هایش پر از خون نشود؟
چه کسی است که دنبال ستاره گمنام و ناپدید شده تابانش در این ظلام شب نباشد ؟
چه کسی است که فیلم خاکسپاری زنده یاد محترم بابایی و سینه شکافته و شکافنده مادر محترم بابایی را بببیند و هزار بار سینه اش را از درد نشکافد؟
آنجا که این مادر بر روی جسد دخترش با آه و فغان میگوید؛ دخترکم! گلم!نازم!کجا رفتی ای عزیزم!این بود جواب و پاسخ تو که این منافقان از خدا بیخبر با شکنجه و داغ و درفش به تو دادند؟این بود ایدئولوژی و خدمت به خدا و خلق آنها؟
چه کسی یا چه کسانی است که هنوز ندانند مجاهدین همان خیانتکاران به خدا و خلق بودند که دست در دست پلید ترین جنایتکارو متجاوز به ایران عزیز ( صدام حسین ) نهادند تا مردم ایران را به رنج و شکنج بیشتر فرو برند!؟
زهی بیشرمی ولعن بر این دنائت از این پلید ترین فرقه تروریستی که حتی بر اعضای درونی خویش نیز رحم نکرد و بیش از صد نفر را که در یک کتاب منتشر نموده اید به مسلخ و قربانگاه نهانی خویش برد تا کسی نداند که چه ها گفتند این عزیزان و مجاهدین چه به روز آنها آورد!؟
آنها در آسمانی به پرواز در آمدند که هیچ پرنده ای را یارای بال و پروازش نبود.
مسیح وار بر صلیب درخشیدند و آسمان بی پرواز این غریبه گی را غرق نور خویش کردند! و چه نجیب و آرام و خموش بر سینه ساحل غریب و دور از خلق و میهمن عزیزمان ایران آرمیده اند.
آقای کریم حقی ، بر خلاف تمامی تشبثات و شایعه های دروغین و تبلیغات زهر آگینی که توسط مجاهدین بر علیه شما و سایر عزیزان منتشر میشود باید گفت که امسال و هر سال دیگر یاد این عزیزان گرامی نگاه داشته خواهد شد.چرا که بر استخوان سینه و در قلب من زخم سالیان دشنه ای است که هنوز می شکافدم!
با سپاس از تمامی عزیزانی که این مراسم با شکوه را برگزار کردند شعر در محنت کدام ستاره بگریم را بصورت صوتی تقدیم این جاودانه ها میکنم.
با این امید که اندکی بر داغ دل شما و سایر دوستان که عزیزی را از دست داده اند، مرحمی هر چند نا چیز باشد.
یادشان جاوید و جاودانه باد.