تبعات همکاری با یک گروه تروریستی
ایراندیدبان
در حالی که اعضای جدا شده از گروه تروریستی مجاهدین که در کمپ جداگانهای از آنها مراقبت میشود، مدتها است رابطهی تشکیلاتی خود را با این گروه قطع کرده و از اعمال تروریستی این گروه تبری جستهاند و در شرایطی که کمیساریای عالی پناهندگی با این افراد مصاحبه نموده و به گرفتن پناهندگی امیدوارشان کرده است، اما تاکنون پروژهی انتقال آنان از عراق همچنان معوق مانده تا آنجا که ساکنان این کمپ دست به تحصن و اعتصاب غذا زدهاند.
در همین حال سایت همبستگی که مسؤولین آن در امور مربوط به وضعیت این افراد دخالت میکنند، به نقل از آقای ایمانوئل گیانگ مسؤول بخش عراق كمیساریای پناهندگان سازمان ملل خبر داد که: پروسهی اسكان و انتقال این افراد در كشور سوم پروسهی طولانیمدت و پیچیدهای است. بودن این افراد در عراق و وابستگى آنها به سازمان مجاهدین دلایل مهمى است كه میتواند این پروسهی انتقال از سوى دولتها را كند نماید.
مخالفت دولتها با پناهندگی دادن به افراد مستقر در تیف (علیرغم نظر کمیساریای عالی پناهندگی) و سایر مشکلاتی که قطعاً پس از این برای افراد مستقر در کمپ و همچنین افراد محصور در اردوگاه اشرف پیش خواهد آمد، نتیجهی بلافصل ِ همکاری با یک گروه تروریستی است. دقیقاً به همین علت است که علیرغم تصریح قوانین بینالمللی برای حق انتخاب آزادانهی نقل مکان به کشوری دیگر، آنها با مخالفت دولتها مواجه میشوند، چرا که آنها نیز خود را به عدم اجازهی ورود به چنین اشخاصی که پیشینهی همکاری با یک گروه تروریستی مخوف را دارند محق میدانند.
بهترین راه حل برای مشکل تمامی افراد وابسته به مجاهدین که در عراق میباشند، انحلال کامل این گروه میباشد، کما اینکه رجوی پس از سقوط صدام، هنگامی که برقراری تشکیلاتش را در هر جای دیگر جهان غیرممکن دید، به گردانندگان اشرف دستور داد که برای ماندن در عراق اصرار کنند.
