دربه دری و آوارگی فرقه ی رجوی و لاعلاج بودنش!!!!
تغییر فرماندهی ایالات و کرسی ریاست مجلس امریکا و کسب آن ها توسط دمکرات ها ، اظهارات بلر و مقامات استرالیایی که از امریکا خواسته اند برای مذاکره ی مستقیم با ایران فکر کند و همچنین تصمیم امریکا جهت تغییر سیاست هایش در عراق ، مثل آوار بر سر فرقه ی رجوی فرود آمدند.
قطعاً وقتی حزب بوش در انتخابات شکست می خورد و دمکرات ها روی کار می آیند در سیاست گزاری ها و مواضع هم تغییراتی به وجود خواهد آ مد و ازآن جا که دولت بوش با تفکر جمهوری خواهان به دلیل جنگ طلبی ها واز دست دادن تعدادی از فرزندان مردم امریکا بر دوش ملت آن ها قرار گرفته و به دنبال آن نارضایتی در پی داشته، دمکرات ها سعی خواهند کرد پا جای پای جمهوری خواهان نگذارند و دیدگاه های جدیدی ارائه دهند ؛ چرا که می دانند در غیر این صورت به سرنوشت آنان گرفتار گردیده و مطرود ملت خود خواهند شد.
با این توضیح فرقه ی رجوی نیز نگران تر به آینده ی مبهم خود نگاه خواهد کرد. دلیل این نگرانی هم واضح است. فرقه سال ها مزدوری صدام را می کرده که مهره ای در دست امریکا بود. رجوی با آواره کردن خود وتعدادی دیگر از اعضا تنها راه نجات را افتادن دردام صدام دانست و وقتی او مورد تهاجم قرار گرفت ، تلاش کرد با دولت امریکا کنار آید و با دادن اطلاعات دروغ و جمع آوری شده از سوی لابی های اسراییلی پیرامون برنامه ی هسته ای ایران به آن ها نزدیک شود و با تیتر کردن تهدیدات مقامات امریکایی علیه مردم ایران اعلام آمادگی خود را ثابت نماید. البته هیچ کدام از این تمهیدات نتوانسته و نخواهد توانست آنان را از وضعیت سردرگمی که در آن قرار گرفتند ،خارج سازد. مسعود رجوی بلافاصله پس از حمله ی امریکا ،آواره شد. و مریم هم به گونه ای دیگرآواره ی این کشور و آن کشورشده برای جلب حمایت چند سناتور! و حفظ پایگاه اشرف ؛ البته این بی خانمانی خیلی هم بی تأثیر نبوده چرا که باعث شده مریم رجوی در مصاحبه ها حرف های ضد و نقیض بزند واز مواضعی دفاع کند که در تضاد کامل با عملکرد های آنان است. وقتی خبرنگار نروژی از وی در مورد مقابله با تلاش های دولت ایران سئوال می کند ،پاسخ می دهد ما مشی مسلحانه را کنار گذاشته ایم و آن خبرنگار از قول وی ابراز می دارد که مریم رجوی گفته استقرار در عراق یک اشتباه استراتژیک بوده و وقتی روزنامه اینترنتی فرقه به شماره 148 این گفته ها را چاپ می نماید، از صفحه سایت های وابسته حذف می شود. این گفته ها با تلاش هایی که فرقه برای حفظ اشرف می کند، کاملاً مغایرت دارد و سئوال برانگیز! چرا رفتید ؟ چرا آن را اشتباه استراتژیک می دانید و چرا برای بقای آن به تکاپو افتادید؟؟ مسلماً طبق معمول فرقه ای ها پاسخی نخواهند داد و بر اساس ماهیت تروریستی شان تنها با سانسور و تکذیب و توهین با این و آن برخورد می کنند.
آمار بریده ها از فرقه خصوصاً پس از حمله ی امریکا به عراق و وسعت افشاگری های آنان و بها ندادن کشورهای غربی به درخواست های پی در پی خروج از لیست تروریستی ، فرقه را بی قرار و مات کرده طوری که متوجه مواضع و عملکردهای خود نیستند، خانم رجوی در دیدار با سناتورها عکس 20 هزار کشته را هدیه می دهد ومعلوم نیست آن 100 هزار نفر دیگر که همیشه می گفتند چرا بی نام و نشان وعکس هستند؟!
نمونه ی دیگراین تناقض ها موضع نگرفتن و سکوت در رویارویی با خبر اعدام صدام – یار دیرین و حامی همیشگی فرقه- است که از سوی آنان مسکوت می ماند؟! همه ی این ها و بسیاری شواهد دیگر نمایان گر عاقبت در به دری و آوارگی هایی است که رجوی بر اعضا تحمیل نمود و خود ازآن ها آواره تر شد و رسوایی اش عالم گیرتر شد؛ بنابراین کسانی که در پی حمایت از این فرقه ی تروریست و رهبرش بر می آیند بایستی این نمونه ها و نمونه های فراوان دیگر را در نظر داشته باشند تا بیهوده وقت خود را صرف دفاع از فرقه نکنند!!!