رجوی مجاهد مرده را از مجاهد جدا شده بیشتر دوست دارد

درخواست خروج، آیا به منزله ی "اخراج" است؟

در اینکه هر خروج از سازمان و اعلام جدایی از مجاهدین یک مهر باطل بر پیشانی مسعود رجوی است، هیچ شکی نیست! زندان و اسارت در سازمان تنها کلماتی است که هر جداشده ای بدان اشاره می کند. بیشتر از ربع قرن اسارت در یک فرقه ی قرون وسطائی کم چیزی نیست.
آقای رضا اسلامی که چند سال قبل از سازمان در آلبانی ، کتبا درخواست جدائی داده است و سازمان مجبور به قبول این درخواست شده است . اکنون که بیش از دو سال از این جدائی می گذرد ، به یکباره سازمان به این نتیجه می رسد که آقای رضا اسلامی را ” اخراج ” کرده است!
این کلیشه ی درخواست جدائی آقای رضا اسلامی از سازمان است :

در تاریخ 20/09/1396 ، آقای رضا اسلامی درخواست جدایی نوشته و تاکید کرده است که می خواهد برود و تصمیمش را قاطعانه گرفته است.
در تاریخ 12/10/1396 هم از سازمان جدا شده است ، یعنی به فاصله ی 22 روز.
اما به یکباره در تاریخ 27/10/1398 یعنی دوسال بعد ، سازمان فهمیده است که او را اخراج کرده است !!! در همین تاریخ هم نوشته است که :
” در تاریخ۱۲آذر۹۶ رضا اسلامی از مناسبات مجاهدین اخراج شد. ”
آیا در این دو سال گذشته ، او اخراج نشده بود!
خداوند این دشمنان مردم ایران را ابله خلق کرده است ! چرا که از بچه هم بپرسی تفاوت معانی “درخواست جدائی ” و “اخراج ” را می داند و توضیح هم می دهد ، این مزدوران رجوی معنی این دو کلمه را نمی فهمند و لااقل عقل شان نمی رسد که نامه ی درخواست جدائی آقای رضا اسلامی را در سایت شان درج نکنند!
این آقا ، نمی خواهد با سازمان باشد، از ترس زندان و شکنجه هم می گوید که اشکال در خودش است و کم آورده است ، می خواهد برود.

در سازمان هر کس می داند که کسانی که درخواست جدائی می دهند ، با فشارهای گوناگون و زندان و شکنجه روبرو می شوند. الان هم که سازمان یک شبه به این نتیجه رسیده است که او را اخراج کرده است ، بهتر بود که درخواست داوطلبانه ی او را چاپ نمی کرد.

کسانی که مجاهدین و شیوه های سرکوبگرانه سازمان را می شناسند، بخوبی می دانند که رجوی مجاهد مرده را از مجاهد جدا شده بیشتر دوست دارد. کسانی که موفق به جدائی می شوند، بدین معنی است که رجوی نتوانسته سرشان را زیرآب بکند. الان هم سازمان با این نمایشات مسخره و از پیش رسوا، فقط به قبر مسعود لگد می زند و آبروی نداشته او را بر باد فنا می دهد.
کسانی که توانستند به رجوی ” نه ” بگویند ، انسان های موفقی هستند که به زندان و اسارت ” نه ” می گویند. یعنی دیگر جانشان به لبشان رسیده است و با فرض سربه نیست شدن و کشته شدن، دست به قلم برده و درخواست جدائی می دهند.
بار دیگر سازمان با این سناریوهای مشمئزکننده و تکراری ، یک مهر باطل شد دیگر به پیشانی سیاه مسعود رجوی و مریم رجوی زد.
فرید

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا