در منطقهی ما، بیشترین كسانی كه در روز آزادی شهر كفری از عناصر بعثی، در روز 11 مارس 1991 ابراز خوشحالی میكردند، همسایگان تركمن ما بودند. من هنوز بهخوبی بهیاد میآورم كه نیروهای پیشمرگ در بدو ورود، از طرف شهروندان مورد استقبال قرار میگرفتند و موجی از شادی همگان را فراگرفته بود. همه با صدای بلند فریاد میزدند مرگ بر دیكتاتوری و نمیدانستند كه چگونه این شادی كه از صمیم قلبشان برمیخواست را بیان كنند. ولی متأسفانه این شادی و سرور زمان زیادی در شهر كفری بهطول نیانجامید، زیرا نیروهای مزدور مجاهدین خلق در زیر پوشش بمباران هوایی نیروهای بعث وارد معركه شدند و در مقابل شادی و سرور مردم ایستادند.
شهر كفری مدت طولانی با مقاومت قهرمانانهی خود در مقابل دژخیمان مزدور مجاهدین خلق ایستادگی كرد و تعداد زیادی از مردم به شهادت رسیدند و در نهایت شهر بهدست نیروهای صدام و این مزدوران افتاد و ساكنان كرد و تركمن این شهر به طرف مرزهای ایران بهراه افتادند و ارتش صدام همچون هولاكوخان به سرقت و چپاول داراییهای مردم اقدام كردند و كتاب و كتابخانهها را آتش زدند…
شیلان طالبانی/ سایت حكومت اقلیم كردستان