در روز جهانی زن، زنان اسارتگاه اشرف را دریابیم

زنان نوک قله در فرقه ی رجوی! در نوک کدام قله قرار دارند؟

روز جهانی زن بزرگداشتی است که هر ساله در روز ۸ مارس برابر با ۱۸ اسفند برگزار می‌شود و نقطه کانونی در جنبش حقوق زنان است. بسته به مناطق مختلف، تمرکزِ جشن بر بزرگداشت و دفاع از حقوق زنان و برگزاری جشنی برای دستاوردهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی زنان است.
سالانه میلیونها تن زن و مرد در اقصاء نقاط جهان در روز هشت مارس با ترتیب اجتماعات و گردهمایی ها این روز را گرامی میدارند. انتخاب روز هشتم مارس به حیث روز زن بخاطر مبارزۀ زنان کارگر کارخانه نساجی کتان در سال 1857 میلادی در شهر نیویورک آمریکا بر می گردد.
در هشتم مارس سال 1908 میلادی بعد از گذشت بیش از پنجاه سال، کارگران زن کارخانـۀ نساجی کتان در شهر نیویورک به منظور احیای خاطرۀ اعتصاب در این روز را که تبعیض، محرومیت و فشار کار و حقوق بسیار کم زنان را بیاد میآورد دست به اعتصاب زدند. صاحب این کارخانه یکجا با نگهبانان بخاطر جلوگیری از همبستگی کارگران بخش های دیگر با اعتصاب گران و عدم سرایت آن به بخش های دیگر این زنان را در محل کار شان محبوس ساختند و بعدا به دلائل نامعلوم آتش در کار خانه در گرفت و فقط عدۀ محدودی از زنان محبوس توانستند از این حادثه نجات یابند.  باقی 129 تن از زنان کارگر دراین آتش سوختند!

متاسفانه اکنون در قرن بیست و یکم ، شاهد به زنجیر کشیده شدن نزدیک به 900 زن در فرقه ی قرون وسطائی رجوی هستیم. شیوه این برده داری نوین و متدی جدید از برده نگه داشتن است .

سرکوب زنان در فرقه ی رجوی بسیار خشن تر از سرکوب مردان است ، چرا که این زنان صندوقچه ی اسرار پنهان مسعود رجوی هستند.
تجاوز به عنف، درآوردن رحم، هم خوابگی با رهبر فرقه، شکنجه های روحی و جسمی طویل المدت و زندان های انفرادی ، تنها بخشی از تضییع شدید حقوق زنان در فرقه ی سرکوبگر رجوی است .
تنها زنان انگشت شماری توانستند طی سالیان گذشته از این فرقه ی منحوس فرار کرده و جان خود را نجات بدهند. از جمله ی این زنان می توان به خانم ها :
زهراسادات میرباقری ، بتول سلطانی ، بتول ملکی، نسرین ابراهیمی، مرضیه ی قرصی و سایرین اشاره نمود.

اما بودند زنانی هم که در راه آزاد کردن خود از این فرقه ، خودکشی داده شدند، از جمله این قربانیان می توان به خانم ها :
مینو فتحعلی، مرجان اکبری ، مهری موسوی و دهها زن دیگر پرداخت .

زنان بسیاری در فرقه ی رجوی تحت عمل جراحی رحم قرار گرفتند تا رحم شان خارج شود! 95 نفر از قربانیان زن این فرقه به اسم در سایت ها آمده است. این عمل با حیله های مختلف انجام می گردید، بعنوان مثال اینکه شما کم خون هستید ، برای عمل سنگ کلیه، برای درمان سردردتون باید این عمل را انجام بدهید خانمی به اسم افسانه طاهریان که از زنان فرقه است، او فرمانده یگان بود ، افسانه برای کمر درد در بیمارستان بستری بوده است، او را عمل رحم کردند. این عمل برای بی بازگشت کردن زنان و برای اینکه برای آنان آینده ای متصور نباشد انجام می شد!همه ی این کارها برای به ناامیدی کشاندن زنان برای جدائی و نزدیک کردن و تسلیم کردن زنان به مسعود رجوی بود! زنانی که تمایلاتی برای جدا شدن داشتند در نوبت سریع این عمل قرار می گرفتند و در اولویت بودند. اسم این مرحله را گذاشته بودند رفتن بالای قله!

اینها زنانی هستند که به قله رهائی رسیده اند، اگر این قله رهائی است پس چرا مسعود رجوی خودش در هنگام اجرای روابط جنسی خودش با شورای رهبری لایه اول می گوید این روابط جنسی از نماز شب هم واجب تر است. از آن طرف به آقایان و خانم های داخل تشکیلات می گوید فکر رابطه جنسی هم حرام و خیانت است ولی خودش در اتاق خوابش برای وادار کردن زنان می گوید که مثل نماز شب است و به زنانی که عمل جراحی می کرده اند تشویق کرده و می گوید که از جنسیت رها شدید و بالای قله رفتید!!!

امروز در شرایطی به 8 مارس ، روز جهانی زن رسیدیم که هنوز زنان در فرقه ی رجوی اسیر ذهنی مسعود و مریم هستند.
شرایط کاری سخت و غیرانسانی در اردوگاههای مجاهدین و سایرخانه های تشکیلاتی این گروه در اقصی نقاط جهان ، فقط یادآور دوران برده داری در قرون وسطی است !
حال با این همه جنایت و جفا در حق زنان این فرقه مریم رجوی وقیحانه نوشته است :
” مریم رجوی: روز جهانی زن در سال۹۸ را روز زنان شهید قیام آبان اعلام می‌کنیم “!
زهی بی شرمی و وقاحت !
مگر روز جهانی زن ، جوهره و گوهره ی اساسی اش ، سرنگون کردن تیره روزی زنان نیست؟
پس چرا باید زنان در فرقه ی رجوی در بند و زنجیر باشند؟
زنانی مثل سمیه محمدی که حتی اجازه ملاقات با پدر و مادر پیرش که با هزینه های گزاف شخصی به آلبانی رسیده بودند ، به او داده نشد.

امروز از مجامع جهانی ، نهادهای مدافع حقوق زنان و حقوق بشر ، می خواهم که به داد زنان مظلوم در فرقه ی رجوی برسند، هیاتی مستقل و آزاد ، در قالب یک هیات تحقیق بین المللی ، از قلعه ی مانز آلبانی بازدید کرده و از نزدیک به مشکلات آنان رسیدگی کرده و جهت مداوا همه را به جامعه ی پزشکی و روانشناسان امور فرقه ای معرفی کنند، تا در یک پروسه ی آزاد بتوانند تصمیم گیری آزادانه ای داشته باشند.
مریم رجوی، حق زندگی کردن و آزادانه نفس کشیدن را از این زنان گرفته و تمام کمک های مالی کمیساریا و سازمان های بین المللی را صرف لباس های رنگارنگ و عمل های زیبائی خود می نماید.
امسال روز جهانی زن را می توان روز زنان مظلوم و تحت ستم مضاعف واقع شده در فرقه ی مستبد و خونریز رجوی نامید. درود به همه ی زنانی که علیرغم مشکلات فراوان، از اسارت رجوی خود را آزاد کردند و با امید به آزادی سریع سایر زنان در زنجیر و در چنگال مریم رجوی …
فرید