پخش این خبر که یک فرقه در کره جنوبی باعث گسترش سریع ویروس کرونا در این کشور شده است موجب خشم بین المللی گردید. 12 عضو هیأت اجرایی کلیسای مسیحی شینچئونجی مسئول گسترش سریع بیماری COVID-19 در میان اعضا شناخته شدند. آنان همچنین برای فرستادن هزاران هوادار به میان مردم که در شیوع سریع ویروس نقش داشت محکوم شدند. محققان در حال بررسی هستند که آیا این کار سهواً انجام شده یا یک عمل عمدی بوده است.
بیش از یک میلیون نفر طوماری را امضا کرده اند که خواهان انحلال این کلیسا شده اند. ولی اقدام به چنین عملی ساده نیست. این کلیسا اعضای زیادی در بسیاری از کشورها دارد، و عمده آنان عضویت خود را مخفی نگاه می دارند. در حقیقت، مخفی کاری فرقه ها یکی از اصلی ترین مشکلات به وجود آمده از فعالیت های آنان است. به هرحال رهبران این فرقه تحت تعقیب قرار گرفته اند که مؤثرترین راه برای مقابله با جنایات و نقض حقوق بشر از جانب آنان است که البته ذاتی هر فرقه ای می باشد.
رهبران کلیسای مسیحی شینچئونجی متناوباً به چین سفر داشتند و اعضا هم متعاقباً با مردم کره ی جنوبی در ارتباط بودند و هرگز این راز را برملا نکردند که بسیاری از اعضای آنان به شدت بیمار می باشند.
در مورد مشابهی، اعضای رهبری مجاهدین خلق که در آلبانی مستقر هستند، سفرهای متناوبی به ایتالیا داشتند که بالاترین میزان گسترش ویروس در اروپا را دارد. اگرچه اعضا در یک اردوگاه بسته و مخفی موسوم به اشرف 3 اقامت دارند، اما برخی با جامعه آلبانیایی برای خرید یا دیدار با مقامات در ارتباط می باشند. رهبران فرقه یک طبقه ی کامل هتل اینترنشنال را در مرکز شهر پایتخت تیرانا به خود اختصاص داده اند.
در حال حاضر شایعاتی از درون اردوگاه بسته فرقه در مانز وجود دارد که برخی از اعضا از هوش رفته و برخی دیگر آثار یک نوع بیماری مانند آنفلوانزای شدید را دارند. مجاهدین خلق قطعاً بیماری های داخل اردوگاه را اطلاع رسانی نخواهند کرد. آنان همیشه علت مرگ اعضا در داخل اردوگاه را مخفی نگاه داشته اند.
مشکلی که فرقه کره جنوبی در آن گرفتار است مشابه همان است که مجاهدین خلق مبتلا هستند: رهبری غیرقابل اعتماد، اعضای منزوی و پنهان کار. اعضا اغلب مسن هستند و بسیاری مریض احوال و ضعیف می باشند و لذا در برابر این ویروس کشنده آسیب پذیر هستند. مجاهدین خلق هیچ گونه امکان آزمایش و ظرفیت شناسایی و مقابله با گسترش این ویروس را ندارند. معلوم نیست که حتی آنان آمادگی دریافت کمک از خارج را هم داشته باشند.
محققان کنجکاو شده اند که چگونه است که آلبانی حتی یک مورد ابتلا به ویروس کرونا را اعلام نکرده است در حالی که کشتی های مسافربری بین آلبانی و ایتالیا هر روز و هر ساعت در تردد هستند. جواب به نظر می رسد در این ضرب المثل نهفته باشد که “اگر به دنبال چیزی نگردی، پیدایش نخواهی کرد.” یا بهتر است گفته شود “اگر نخواهی چیزی را پیدا کنی، به دنبالش نخواهی گشت.”
مجاهدین خلق به عنوان یک تهدید امنیت ملی برای اروپا به طور کل و آلبانی به طور خاص شناخته می شوند. حالا با این مخفی کاری، آنان باید یک تهدید بهداشت و سلامت هم تلقی گردند. بر خلاف فرقه کره جنوبی، مجاهدین خلق متشکل از کمتر از 2000 عضو هستند. اغلب آنان در یک اردوگاه بسته مستقر می باشند که البته مقامات آلبانی هیچ دسترسی به آن ندارند. مقامات باید رهبران مجاهدین خلق را مسئول بدانند. رهبر آنان مریم رجوی باید اجازه دسترسی کامل جهت تحقیقات در خصوص آنچه که در داخل اردوگاه اشرف 3 می افتد را بدهد و اعضا باید برای آلودگی احتمالی به ویروس کرونا آزمایش شوند. سازمان بهداشت جهانی باید یک نقش حیاتی در این رابطه ایفا نماید.
مشکل در اینست که مجاهدین خلق از جانب ایالات متحده آمریکا مورد حمایت قرار می گیرد و این بدان معناست که حتی برای دولت آلبانی هم مقابله یا چالش در برابر رفتار فرقه ای آنان حتی در خصوص تهدید ویروس کشنده کرونا امکان پذیر نیست. سؤال در حال حاضر اینست که تا چه اندازه آلبانیایی ها آمادگی پرداخت بهای سنگین استمالت از آمریکایی ها را دارند؟
ابراهیم خدابنده