در دو قسمت قبل در خصوص تهاجم عجولانه و عصبی و به غایت غیر منطقی مجاهدین خلق به انجمن نجات و مدیر عامل آن توضیحاتی را از جانب مهندس ابراهیم خدابنده درج نمودیم.
همچنان ایمیل هایی دریافت می شود که سؤالات بیشتری مطرح می کنند.
مسلم است که اخبار فعالیت های انجمن نجات به داخل اردوگاه فرقه رجوی در آلبانی رفته است. مقامات آلبانیایی و اروپایی، رسانه ها و نهادهای بین المللی در جریان خواست برحق خانواده ها جهت داشتن ارتباط با عزیزانشان قرار گرفته اند.
سؤالی که بیشتر مطرح شده این است که معنی و مفهوم این تعداد امضا چیست و چه چیزی را بیان می کند و چرا این اقدام حتی بیش از حضور خانواده ها در عراق، سازمان مجاهدین خلق را به واکنش هیستریک و دور از انتظار واداشته است؟
مطالب ذیل، سومین قسمت توضیحات در این خصوص می باشد:
اطلاع داریم که فضای این فعالیت ها، خصوصاً پویش طومار و کثرت امضاهای آن، به داخل اردوگاه فرقه رجوی در آلبانی رفته و تأثیر شگرفی گذاشته است. حتی اگر اطلاعات دقیق هم نداشتیم همین واکنش ها دال بر صحت این موضوع بود، چرا که سازمان مجاهدین خلق تا مجبور نباشد و به مشکل برخورد نکند واکنش نشان نمی دهد و بی جهت انجمن نجات را بر سر زبان ها نمی اندازد.
این فضا در میان هواداران سازمان هم نفوذ کرده و آنان را دچار مسأله نموده است. آنان می پرسند: “چرا فرقه رجوی مانع از هرگونه ارتباط اعضای خود با دوستان و آشنایان و خصوصاً خانواده شان می شود؟”
نحوه برخورد فرقه بسیار ناشیانه و غیرمنطقی است. علت هم اینست که سران سازمان قافیه را کاملاً باخته و ابتکار عمل را از دست داده اند. سازمان مجاهدین در برابر اقدامات انجمن نجات عکس العمل نشان داده و صرفاً در یک لاک کاملاً دفاعی فرو رفته است. ما تمام این واکنش ها را جمع آوری کرده و برای نمایندگی ها در استان ها فرستادیم تا به اطلاع خانواده ها برسانند. عکس العمل های هیستریک فرقه، عزم خانواده ها را جزم تر کرد و خانواده ها را فعال تر نمود. فرقه رجوی مانند همه فرقه ها ضد خانواده است و آن ها را تروریست می خواند و مورد اهانت و اتهام قرار می دهد.
اکنون در پویش طومار خانواده ها، تعداد امضاها به 11 هزار رسیده است. البته فرقه رجوی سعی دارد رقم را مدام روی 8 هزار اعلام کند که فرق چندانی هم نمی کند. حالا این افراد چه کسانی هستند؟ این افراد: خانواده، بستگان، دوستان، آشنایان و کسانی هستند که عزیزانشان در داخل اردوگاه فرقه رجوی در آلبانی می باشند و از موضوع ممنوعیت ارتباط با خانواده اطلاع دارند.
فرقه ها برای جذب نیرو، عموماً به این صورت عمل می کنند که هر عضو خود را به سراغ خانواده و بستگان و آشنایان می فرستند تا از طریق ارتباط عاطفی و استفاده از آشنایی آنان را فریب داده و جذب نمایند.
اکنون به یمن فعالیت های انجمن نجات، این طیف کاملاً نسبت به ماهیت فرقه رجوی آگاه شده و نه تنها فریب نمی خورد بلکه در مقابل روش های غیر انسانی سران فرقه فعال گردیده است.
یعنی راه فریب و جذب فرقه رجوی در داخل و حتی خارج از کشور توسط انجمن نجات و دیگر انجمن های جداشدگان و خانواده ها که فعال هستند مسدود گردیده است.
سالیان گذشته، تعداد کسانی که به عراق و مقابل مقرهای مجاهدین خلق مراجعه می کردند و خواستار ملاقات با عزیزانشان بودند بسیار محدود بود. اما در حال حاضر فضای مجازی این امکان را فراهم کرده است تا طیف بسیار گسترده ای به این جمع معترض بپیوندند و از حقوق خانواده ها دفاع کنند. معنی و مفهوم این امضاها را بیش از همه خود سران فرقه رجوی درک می کنند و می دانند که این یک حرکت مقطعی نیست و ادامه دار است و بالأخره دولت آلبانی که مسئول نگهداری سازمان مجاهدین خلق در کشور خود می باشد باید پاسخگو باشد و تکلیف این معضل صرفاً حقوق بشری را حل نماید.