سالهاست که مجاهدین با شعار توخالی ” امسال سال آخر است ” ، ” امسال سال سرنگونی است ” ، ” رژیم درآخر خط است ” و… سر می کنند و مجبور هستند به هدفی که می دانند پوشالی است ، سر بنهند!
آقای مسعود خان رجوی هم ، در فرم هم که شده هرگز از این ” سال آخر ” گفتن ها ، کوتاه نیامده است !
سایت های مزدور رجوی هم به این فضای دروغین دامن زده اند ، در همین راستا یکی از سایت های کذاب رجوی در مطلبی تحت عنوان : ” گرد و خاکهای آخر خط ” نوشته اند :
” واقعیت این است که در شیب نزولی حاکمیت و به‌رغم تاخت و تاز انقباضی ، تضادهای درونی هرم قدرت و غارت در برخورد با بن‌بستها و تنگناهای اقتصادی اجتماعی ایران پیوسته تشدید می‌شود و هیچ راه برون‌رفتی از آن متصور نیست، با توجه به‌فقر گسترده، شیوع کرونا و جمعیت فقیر مستأصل که هیچ راه‌حلی برای آن یافته نشده، باید نگران بود”
اما واقعیت چیست؟
آخر خط کجاست؟
بن بست آلبانی ، اسارتگاه مانز ، آیا آخر خط سازمان رجوی نیست؟
مریم رجوی ، بعد از آخرین تجمع و شعبده بازی خود در ویلپنت پاریس ، از فرانسه به بیرون هدایت شده است ! اگر دقت کنیم ، تمامی تجمعات بعد از آن در آلبانی و زندان مانز رجوی برگزار شده است، البته پوست مریم رجوی که از آن حیوان نجیب هم کلفت تر است ، هرگز به این واقعیت اذعان نکرده است ، اما بجز مریم ، همه می دانند که چه خبر است !
باتلاق آلبانی رفته رفته بلعیدن اعضای نگون بخت را آغاز کرده است ، اما مسئولین چشم و گوش بسته رجوی ، علیرغم اینکه به این سرنوشت مرگبار تن دادند اما به اعضای زیردست خود هم هیچ ترحمی نکرده و همه را در نوبت مرگ نگه داشتند. البته تعداد زیادی به این سرنوشت سیاه “نه” گفتند و با فرار و یا تحمل قرنطینه های طولانی از زندان مانز خارج شدند.عده ای موفق شدند به خارج از آلبانی بروند.عده ی دیگری هم در همان کشور فقیر آلبانی روزگار می گذرانند و منتظر تغییر شرایط خود به روزهای بهتری هستند، اما بهرحال مریم رجوی در کشور فقیر آلبانی ، آلبانی نشین شده است و دیگر باید به همین وضعیت ننگین و آچمز خود بسازد و در نهایت هم پایان فرقه در این کشور دورافتاده و ایزوله رقم خواهد خورد.
من و ما ! انتظار نداریم که رجوی بیاید از کشور پهناور ایران تعریف و تمجید کند ، رهبران مجاهدین از همان زمانی که از ایران خارج شدند و در ادامه به عراق رفتند و در نهایت هم از عراق اخراج شدند، چیزی جز سیاه نمائی و بد جلوه دادن و تخطئه و نادیده انگاشتن کارها و خدمات در ایران ، کاردیگری انجام ندادند.
ضعف ها و ناکامی ها در هر کشوری وجود دارد، اما سوءاستفاده دشمنان از این ضعف ها ، با این هدف انجام می شود که مطالبات مردمی را بزرگتر جلوه داده و آشوب و بلوایی راه بیاندازند که تابحال موفق به حصول نتیجه ی دلخواه آنان نشده است !
همیشه باید موقعیت خود را از مختصات دشمن فهمید، سازمان سرکوبگر وفرقه ای رجوی ، امروز در آلبانی دست و پایش قطع شده است ، هیچ عمل موفقیت آمیزی هم نداشته اند، اکثر اعضای کهنسال اما با طرز تفکرات کودکانه در سازمان، افسردگی گرفتند و در یک مسیر پس رفت تاریخی قرار گرفتند، تمامی تشبثات رجویستی هم در این راستاست که روی واقعیت ها خاک بپاشند، جریان ابتر مجاهدین امروز در آخر خط خود در بن بست آلبانی ، زمین گیر شدند و رهبرشان هم در سوراخ موش توی سر خودش می زند و به گذشته ی از دست رفته اش افسوس می خورد.
آخر خط مجاهدین در آلبانی در حالی در قدم های آخر است که مریم رجوی می کوشد با رنگ و لعاب مراسم های هزاران دلاری خود ، صحنه پایانی خود را به طرز دیگری نشان بدهد، تمام تلاش ما این است که بکوشیم هر چقدر می توانیم تعداد بیشتری از دوستان عزیز و سابق خود را از منجلاب رجوی ، نجات بدهیم …
فرید
آخر خط کجاست؟
