نامه دوم مدیر عامل انجمن نجات ایران به کمیته ناپدید شدگان اجباری ملل متحد

نامه اول مدیر عامل انجمن نجات ایران به کمیته ناپدیدشدگان اجباری ملل متحد

کمیته ناپدید شدگان اجباری ملل متحد
بخش دادخواستها و سوالات
دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر
دفتر ملل متحد در ژنو
1211 ژنو 10، سوئیس

با سلام و عرض احترام

در مکاتبات خود درباره شکایت خانواده های اعضای سازمان مجاهدین خلق از دولت آلبانی پاسخ داده اید که:

“کمیته ناپدید شدگان اجباری (CED) مجموعه ای از متخصصان مستقل است که بر اجرای کنوانسیون توسط کشورهای عضو نظارت می کند.”

جمهوری آلبانی یک کشور عضو بوده و کنوانسیون را امضا کرده است. بنابراین، این کنوانسیون در مورد آلبانی اعمال می شود. در کنوانسیون اشاره شده است كه همه كشورهای عضو موظفند گزارشاتی را درباره شکایات و نحوه اجرای رفع حقوق ضایع شده به كمیته ارائه دهند.

لازم به ذکر است که مطابق ماده 31، یک کشور عضو با پذیرش مفاد کنوانسیون اعلام می دارد که صلاحیت کمیته را برای دریافت و بررسی ارتباطات از طرف یا به نمایندگی از افراد تحت صلاحیت خود که ادعا می کنند قربانی نقض حقوق انسانی در این کشور عضو هستند، می پذیرد.

خانواده هایی که به شما نامه نوشتند و از آلبانی شکایت کردند این کار را به نمایندگی از افراد قربانی نقض حقوق انسانی در مجاهدین خلق مستقر در آلبانی انجام می دهند که عزیزان آنها را پنهان می کند و ارتباط آنها را با دنیای خارج، به ویژه با خانواده های آنها، قطع نموده است.

شما همچنین پیشنهاد کردید که “علاوه بر روش شکایت فردی، ماده 32 کنوانسیون رسیدگی به شکایات بین دولتی توسط کمیته را هم پیش بینی کرده است”.

صدها خانواده شاكی ترجیحاً آرزو داشتند كه جمهوری اسلامی ایران شكایت آنها را به صورت جمعی از طرف آنها طرح نماید و خانواده ها با نوشتن نامه به مقامات مختلف خواستار این امر شدند. اما متأسفانه به نظر می رسد که دولت ایران چندان مشتاق صرف وقت و تلاش در این زمینه نیست.

شما همچنین “اطلاعات مربوط به اقدامات انجام شده داخلی” را درخواست کردید. در همه موارد، این خانواده ها با مقامات مختلف آلبانیایی نامه نگاری کرده و خواستار هر نوع ارتباط با عزیزانشان شده اند. متأسفانه تمام این نامه ها و ایمیل ها بی پاسخ مانده اند.

شاید بدانید که دولت آلبانی بنابر تقاضای مجاهدین خلق به شهروندان ایرانی ویزا نمی دهد. بنابراین، خانواده ها نمی توانند به آلبانی سفر کنند تا موضوع را در داخل کشور بیشتر دنبال نمایند.

بار دیگر من، به نمایندگی از صدها خانواده رنج دیده که شکایات خود را به همراه عکس و اسناد مربوطه به صورت جداگانه ارسال کرده اند، از شما می خواهم که روند رسیدگی به پرونده ها را تسریع کرده و راهی برای برقراری ارتباط با عزیزانشان که اجبارا در آلبانی ناپدید شده اند، پیدا کنید.

با احترام،
ابراهیم خدابنده
مدیرعامل انجمن نجات ایران