نگاهی به فراز و فرود صدام حسین

به گزارش خبرگزاری ها و تلویزون الحره عراق، صدام حسین دیکتاتور سابق عراق، در نخستین ساعات بامداد روز 9 دی ماه 1385 برابر با 30.12.2006 به جرم ارتکاب جنايات عليه بشريت، به دار آويخته شد. صدام حسین زندگی پر فراز و نشیب و خشونت باری را طی کرد. او در سال 1937 میلادی در روستایی به نام عوجه به دنیا آمد و در محیطی خشن و آکنده از تعصبات قبیله ای بزرگ شد. وی در 20 سالگی به حزب بعث عراق گرایش پیدا کرد. صدام حسین پس از انقلاب ضد سلطنتی عراق در ژوئیه 1958 و هنگامیکه این کشور گام هایی لرزان را برای دمکراسی و نظام چند حزبی تجربه می کرد، به یک گروه ترور پیوست و اقدام به ترور عبدالکریم قاسم نخست وزیر وقت عراق کرد که در این امر ناکام ماند و به کشور سوریه و سپس مصر گریخت. حزب بعث عراق سرانجام موفق شد در فوريه سال ۱۹۶۳ با پشتيبانی از چند افسر ارتش، با کودتايی خونين به دولت عبدالکریم قاسم پايان دهد. صدام حسين بی درنگ به بغداد برگشت و شريان اصلی حزب بعث، يعنی شبکه امنيتی مخفی آن را به دست گرفت. با قدرت گرفتن حزب بعث ، روزهای رویایی برای صدام حسین فرا رسید، زیرا احمد حسن بکر رهبر کودتای نظامی از بستگان نزديک او بود و صدام با تنها ۳۱ سال سن نزديکترين ياور او شد. بدین ترتیب صدام حسین که به کاربرد زور و خشونت اعتقاد عمیقی داشت، عملاً همه کاره کشور عراق شد. او با خشونت ، ترور و زندان همه مخالفان و رقيبان خود را را از ميدان بيرون راند و تمام پست های حساس دولتی، بویژه در بخش های اطلاعاتی و امنيتی را به بستگان و نزديکان خود سپرد و هدايت ماشين سرکوب را شخصا به دست گرفت. صدام حسین در طول چند سال و اعمال سرکوب و قهر مطلق، قدرت خود را بر ارتش و ارگان های امنیتی عراق کامل کرد و از همین طریق توانست در سال 1978 احمد حسن البکر رئيس جمهور کشور عراق را کنار زند و زمام امور را شخصا به دست گیرد. این تاریخ تقریبا همزمان با وقوع انقلاب 22 بهمن 1357 در ایران بود. صدام حسین که خود را رهبر امت عرب می نامید، در صدد جدایی استان خوزستان از ایران بود. صدام حسین امیدوار بود که پس از سقوط نظام سلطنتی و نابسامانی در ارتش ایران کار را یکسره کند، اما تهاجم نظامی صدام به ايران ناکام ماند و صرفاً جنگی هشت ساله برای دو کشور همسايه و صدها هزار کشته و دو اقتصاد ويران را رقم زد. در طول جنگ ایران و عراق، سازمان مجاهدین خلق که وارد مبارزه مسلحانه با رژیم جمهوری اسلامی شده بود، در صدد همکاری با صدام حسین برآمد. در همین چارچوب مسعود رجوی در در دی ماه 1361 با طارق عزیز معاون نخست وزیر رژیم صدام حسین در پاریس ملاقات کرد. بعد از این ملاقات ارتباطات مزدورانه پیدا و پنهان رهبری سازمان مجاهدین خلق با رژیم صدام حسین جنبه علنی تر به خود گرفت. یکی از تعهدات سازمان مجاهدین خلق به صدام حسین، جاسوسی برای این کشور بود. این سازمان با راه اندازی شبکه شنود در ستاداطلاعات خود یکی از منابع جاسوسی و کسب اطلاعات برای رژیم صدام حسین در جبهه های جنگ ایران و عراق تا شبکه های بی سیمی و مخابراتی ایران را در جبهه های جنگ مانیتور و شنود کند. با سرسپردگی و پیرفت روابط ومناسبات مسعود رجوی با صدام حسین، در خرداد سال 1366 ارتش آزادیبخش صدام و رجوی، شکل گرفت تا بازوی کمکی برای ارتش صدام حسین در جنگ ایران و عراق باشد.
صدام حسین که رویای رهبری امت عرب را در ذهن داشت، بعد از شکست در جنگ با ایران، تجاوز جدیدی را علیه کشور کویت در زمستان 1369 برابر با 1991 میلادی آغاز کرد. بعد از اولتیماتوم شورای امنیت به صدام حسین برای خروج از کویت و سرپیچی دیکتاتور عراق، بمباران هوایی عراق در سال 1991 آغاز شد که شرایط برای پیشروی اپوزیسیون کرد و شیعه عراق به سمت بغداد برای سقوط صدام حسین فراهم شد. اما سازمان مجاهدین خلق با نیروهایش در منطقه جلولا مانع پیشروی اپوزیسیون کرد و شیعه عراق شد که در این درگیری های نظامی تعداد زیادی از کردهای عراق توسط سازمان مجاهدین خلق به قتل رسیدند.
صدام حسین سرانجام از این دام نیز رهایی پیدا کرد، اما بعد از عملیات تروریستی یازدهم سپتامبر در آمریکا و حمایت صدام حسین از گروه تروریستی القاعده و مسائل دیگر موجب حمله نیروهای آمریکا و انگلیس به عراق شد که سقوط صدام حسین را در سال 2003 بدنبال داشت. بعد از سقوط رژیم عراق، صدام حسین و دیگر رهبران این رژیم مخفی شدند. مسعود رجوی و مریم رجوی نیز که در تحکیم رژیم صدام حسین مشارکت داشتند، به همراه مسئولین ارشد مورداعتماد خود مخفی شدند.
صدام حسین تا 15 دسامبر 2003 در پناهگاه خود مخفی بود و در این روز دستگیر شد. محاکمه وی نیز در اکتبر 2005 در شهر بغداد آغاز شد و بعد از حدود یکسال حکم اعدام او صادر شد تا اینکه امروز به جرم ارتکاب جنایات علیه بشریت به دار آویخته شد. لازم به یادآوری است که همفکران و فعالان سایت قلم از مرگ و کشته شدن هیچکس، حتی صدام حسین، به دلایل حقوق بشری خرسند نمی شوند، اما از سرنوشت صدام حسین هر کس می تواند درس و تجربه ای بگیرد. نکته قابل توجه دیگر اینکه سازمان مجاهدین خلق که در مورد هر مطلب ریز و درشتی اطلاعیه صادر می کند، در مقابل این واقعه مهم، اعم از دستگیری صدام حسین و سپس محاکمه و اعدام وی سکوت مطلق کرده است. با اعدام صدام حسین، بدون تردید رهبری سازمان مجاهدین خلق که بیش از 20 سال تحت حمایت‎های همه‎جانبه‎ سیاسی، نظامی و تدارکاتی رژیم او بوده اند، ضربه اساسی خواهند خورد، زیرا در شرایط بسته و دیکتاتوری در عراق بود که مسعود رجوی توانست پایه های روابط فرقه گرایانه در سازمان مجاهدین را مستحکم تر کند. از سوی دیگر مطمئناً سازمان مجاهدین خلق بخاطر بدنامی صدام حسین در تاریخ معاصر تلاش خواهد کرد که هیچ نام و نشانی از همکاری های خائنانه خود با صدام حسین باقی نگذارد. بنابراین سایت قلم وظیفه خود می داند که اجازه ندهد رهبری سازمان مجاهدین خلق این دوره از تاریخ سیاه خود را سانسور و به فراموشی کشاند.
سایت قلم

یادداشت روز
30.12.2006