نامه عزیز ا… رستمی به برادرش داریوش رستمی

سلام داریوش، امیدوارم که حال شما خوب باشد.
نمی دانم با بیماری که در مقر شما شیوع پیدا کرده اوضاع احوالت چطور است! خبر شیوع ویروس کرونا بدستم رسید و نگران شما شدم. من سئوالم شده که چرا شما با من تماسی نمی گیری که از احوالت با خبر شوم! به چه دلیل این همه سال راهی را انتخاب کردی که ته آن بن بست است. خودت هم می دانی که با خودت چکار کردی؟! جوانیت را به باد دادی و دوران جوانیت لذتی نبردی.

تا به حال چندین نامه برای شما ارسال کرده ام و در نامه هایم تاکید کردم خودت را نجات بده و لااقل مابقی عمرت را آزاد زندگی کن و مرا از نگرانی نسبت به خودت خلاص کن.
تا کی می خواهی اسیر کسانی شوی که در ایران نه پایگاهی دارند و نه جایگاهی؟! من به عنوان برادر بزرگترت به شما می گویم خودت را نجات بده و گول این آدمهای خدا نشناس را نخور. خبرش را دارم که در کشور آلبانی خیلی ها جدا شدند و جدا شدن خیلی راحت است. چرا اقدامی نمی کنی؟ منتظر چی هستی؟ ماندن در آن محل یعنی نابودی.
من منتظرم که خودت را نجات دهی و می دانم خودت را نجات خواهی داد . در مقری که هستی خیلی مراقب خودت باش حواست به خودت باشد .
برادرت عزیز ا… رستمی