حقه رجوی برای نگهداری اعضایی که دچار شک شدند

مسعود رجوی بارها با استفاده از آیات متعدد قرآنی تلاش کرده افرادی که در فرقه حضور داشتند را فریب داده و مورد سوء استفاده های رذیلانه خود قرار دهد.

در همین رابطه رجوی عبارت«لَم یَرتابوا» را برای افراد داخل فرقه اش به دفعات به کار برده و سواستفاده نموده است.

برای بررسی این موضوع ابتدا به ریشه این واژه که قسمتی از یک آیه قرآنی است توجه فرمائید. در آیه شریفه ۱۵ از سوره حجرات آمده است که: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أُولئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ» مؤمنان تنها کسانى هستند که به خدا و رسولش ایمان آورده و دچار تردید نشدند و با اموال و جان هاى خود در راه خدا جهاد کردند.

اینانند که (در اِدّعاى ایمان ) راستگویانند.«لَمْ یَرْتَابُوا»: شک و تردید نکرده‌اند. گمان و دودلی به دل راه نداده‌اند.

رجوی این قسمت از آیه را این گونه هم تفسیر می کرد: مجاهد برگشت ناپذیر!

وی روی کلمه «برگشت ناپذیر» بیشتر تاکید می کرد زیرا می دانست هر کدام از افرادی که در فرقه اش قرار دارند در معرض جدا شدن از فرقه او می باشند، لذا تلاش می کرد که آنان را با توسل به آیات قرآنی به ماندگاری ترغیب کرده و مانع از خروج و یا فرارشان گردد.
رجوی در هر بار از اجرای نشست هایش حداقل یک ساعت و نیم یکی از سوره های قرآن را تفسیر کرده و بحث روزش را روی این تفاسیر سوار می کرد.

این حقه هم اکنون نیز ادامه داشته و هر گاه که رجوی بخواهد بحثی پیش ببرد و یا پیامی بدهد از واژه لم یرتابوا سوءاستفاده می کند.

این نوع عملکرد یکی از انواع روش هایی است که رجوی سعی می کند افراد داخل فرقه را به ماندگاری ترغیب و تشویق نماید.

یادداشت از: ارسلان صادقی اردبیلی