در طی روزهای گذشته دو کشتار بزرگ کودکان توسط جریانات صهیونیستی/ تروریستی به انجام رسید که نتیجه آن شهادت 85 دختر نونهال دبستانی با بمب های کارگذاشته شده توسط ایادی آمریکا در کابل، و شهادت بیش از 10 کودک فلسطینی بر اثر پرتاب موشک های دولت اشغالگر قدس به سازه های مسکونی در غزه بود. همزمان رخداد دیگری هم در کربلا بوقوع پیوست که درست پس از جنایت در افغانستان بود. گروهی از نفرات اجاره ای به ساختمان سفارت ایران در کربلا حمله کردند و دیوار آنرا به آتش کشیدند. از این دست رخدادها هر از مدتی در شهرهای عراق رخ می دهد که آبشخور آن سفارت انگلیس و آمریکاست.
بازتاب کشتار کودکان افغانستانی و فلسطینی در رسانه های جهان گسترده بود و بسیاری از دولت ها آنرا صراحتاً محکوم کردند و برخی از دول وابسته نیز طبق معمول سکوت کردند. در عوض حمله به سفارت ایران را بخوبی بازتاب دادند که نشانگر برنامه ریزی آن توسط سرویس های جاسوسی با همکاری مزدوران سعودی بود. در این میان، سایت های مریم رجوی نیز با آب و تاب به آن پرداختند و ابراز شادمانی کردند. بر اساس شواهد موجود در صحنه، عمده این افراد از شهرهای مختلف جمع آوری و توسط اتوبوس به کربلا گسیل شده بودند.
آنچه قابل توجه است اینکه در این مدت که سایت ها و شبکه تلویزیونی مجاهدین بر کنسولگری ایران تمرکز داشتند، مریم رجوی بطور کامل در قبال حوادث خونین افغانستان و فلسطین در سکوت بود و تاکنون نیز هیچ اشاره ای به آنها نداشته است. مجاهدین که سالهای طولانی خود را حامی مردم افغانستان و فلسطین نشان می دادند (و چندین انجمن دستساز نیز در افغانستان توسط مزدبگیران خود تأسیس کرده اند)، امروز که مردم این دو کشور زیر وحشیانه ترین حملات تروریستی قرار دارند، کمترین اشاره ای به آن ندارند و منتظر هستند تا ابتدا سازمان ملل موضعگیری کند و آنگاه مزوّرانه و فرصت طلبانه خود را با آن همسو نشان دهند.
همانطور که اشاره شد، مریم و مسعود رجوی طی دهه های گذشته بارها با رهبران فلسطین عکس یادگاری گرفته اند و خود را با مردم این کشور همدرد و همراه جلوه داده اند، اما هرگاه مردم و بخصوص کودکان این کشور آماج حملات جنایتکارانه دولت جعلی قرار گرفته اند، مجاهدین از موضعگیری رسمی خودداری می کنند تا وقتی که آمریکا و یا سازمان ملل نظر خود را بیان کنند. گویا زوج رجوی منتظر می مانند تا از کاخ سفید خط جدید ابلاغ شود و سپس موضع می گیرند. البته در کنار جنایت روزافزون صهیونیست ها، مقاومت فلسطین نیز ساکت نبوده و شب های آتشینی را برای صهیونیست ها رقم زده اند که در اخبار مجاهدین هیچ اثری از آن نیست.
روز عیدفطر نیز مریم قجرعضدانلو در آلبانی سخنرانی داشت ولی باز هم هیچ اشاره ای به وضعیت اسفبار مردم غرب آسیا از افغانستان تا یمن و فلسطین اشغالی نکرد، در عوض به تکرار سخنان همیشگی و تولید آمارهای ساختگی پیرامون حوادث فتنه آبان، تلفات کرونا و اعدام ها پرداخت تا نشان دهد بدون خواست صهیونیست ها و آنچه آمریکایی ها مشخص می کنند نمی تواند موضعگیری مستقلی از خود داشته باشد.
سکوت در برابر انبوه جنایت و کودک کشی در افغانستان و فلسطین، و بی موضعی در برابر مقاومت سترگ مردم فلسطین علیه اشغالگران، آن روی سکه هیاهو برای چند اوباش اجاره ای حین حمله به کنسولگری ایران در کربلاست!. در چنین زمانی است که می توان فریبکاری و ریاکاری رهبران سازمان مجاهدین را دریافت و به ماهیت اصلی آنان پی برد. نقش های حقوق بشری مریم رجوی که مستمر مشاهده می شود، جز عوامفریبی برای دمکراتیک جلوه دادن سازمان و جذب افراد ساده لوح نیست. هوشیاری مردم ایران تنها ابزار مصونیت از دام هایی است که این زوج پا بگور بر سر راه جوانان می تنند. روشنگری پیرامون ترفندهای تشکل مجاهدین، بهترین کار برای بی اثر کردن دسیسه های مختلف این فرقه تروریستی است.
حامد صرافپور
