دستگاه تبلیغاتی فرقه رجوی برای انتخابات ریاست جمهوری ایران جار و جنجال زیادی به راه انداخته است و انواع تهمت ها را علیه افرادی که نام نویسی کردند شروع نمودند . البته همه این جار و جنجال ها نه از روی خیر خواهی بلکه از روی دشمنی و حقد و کین است. چون وقتی به موضعگیری شان در مورد انتخابات و سیاه کردن ورق پاره هایشان دقت کنیم همه از کلماتی مزخرف و لجن پراکنی علیه افراد است . اما چیزی که در مورد انتخابات ایران وجود دارد شرکت همه افراد از هر گونه طیف سیاسی است که بسیار در خور توجه است و از آنجایی که فرقه رجوی همه مردم ایران را شکنجه گر و مزدور می نامد به طبع باید همه افراد کاندید را مزدور و شکنجه گر بنامد و توهین ها و بی فرهنگی را علیه افراد ادامه دهد .
اما چیزی که اکنون نیاز به بررسی دارد این است که انتخابات خودشان چگونه بوده؟ آیا آنان در درون فرقه انتخابات درستی برقرار نمودند ؟ آیا آنان در مناسبات شان آزادی انتخابات داشتند ؟ آیا در تشکیلات هر فردی می توانست کاندید مسئول اولی شود ؟ آیا در مناسباتش اصلاٌ آزادی وجود داشت ؟
البته همه این جار و جنجالها بیشتر برای رد گم کنی است و به خاطر این است که کسی دست روی انتخاباتی که آنان دم می زنند نگذارد و سئوالی نکند . انتخاباتی که فقط یک کاندید دارد آیا آزاد است ؟ وقتی کاندید مورد نظر از قبل تعیین شده می تواند آنرا آزاد نامید ؟ وقتی نفرات جرات رای دادن به فرد دیگری ندارند این معنی آزاد بودن و اختیار داشتن افراد است ؟ آیا کسی جرات دارد که به انتخاب فرقه ای رای ندهد ؟ و انواع سئوالات دیگر که برای یک فرد می تواند ایجاد شود! در مناسبات فرقه ای این امکان وجود ندارد و همه افراد باید به همان یک نفر مشخص شده رای بدهند .
عملکرد فرقه رجوی مانند بقیه فرقه ها است. همه افراد باید به حرف رئیس بزرگ گردن بگذارند و کسی نباید و جرات ندارد از خطی که مشخص شده عدول کند و به همین خاطر است در چنین مناسبات فرقه ای فقط یک کاندید وجود دارد و همه افراد مجبور به رای دادن به همان کاندید هستند و برای فریبکاری هم در جلوی دوربین ها سعی می کنند انتخابات مسخره خود را اوج آزادی بنامند تا این گونه برای دیگران جلوه دهند که همه چیز در مناسبات فرقه ای خوب و خوش هست و همه به اختیار خود رای دادند . در حالی که این گونه نیست و حتی هیچ خبرنگاری هم در چنین انتخاباتی نباید حضور داشته باشد چون اگر رسانه ها و خبرنگارها باشند مسئولین باید به سئوالات زیادی پاسخ بدهند و این مرز سرخ مناسبات است .
به خاطر به اصطلاح آزادی فراوانی !!! که در انتخابات فرقه ای رجوی وجود دارد اکنون همه انتخابات ایران را زیر سئوال برده و همه کاندیداها را مزدور و شکنجه گر می نامند و چیزهایی که خودشان هستند به دیگران نسبت می دهند . کاندیداهایی که فرقه رجوی معرفی می کند همان شکنجه گرانی هستند که دستی در شکنجه و زندانی کردن افراد و مناسبات شان داشتند !مگر مهوش سپهری شکنجه گر زندان و زن قلدر رجوی در مناسبات نبود که جایگاه بالایی پیدا نمود ؟ مگر زهره اخیانی و بقیه زنان بد نام فرقه که به جایگاه مسئول اولی رسیدند شکنجه گر و زنان بد نام مناسبات نبودند ؟ به همین خاطر است که باید گفت که کافر همه را به کیش خود می داند .
افرادی مانند مهوش سپهری ، زهره اخیانی ، زهرا مریخی ، مژگان پارسایی و صدیقه حسینی و … برای رسیدن به این جایگاه باید امتحان سرکوب افراد در مناسبات و شکنجه گری و شرکت در رقص رهایی را به خوبی به پایان رسانده باشند و به همین خاطر باید به این زنان گفت که شما نخودی ها خیلی ول معطلید و هنوز فکر می کنید که از رجوی گور به گور شده آبی گرم خواهد شد و این همه جار و جنجال به این خاطر است که روی انتخابات فرمایشی خود سرپوش بگذارید .
هادی شبانی