رجوی، آغازگر یک پایان

ملعون رجوی، رهبر مفقود و مفلوک سازمان تروریستی فرقه نمای رجوی سال 1360 از ایران به کشور فرانسه فرار و پس از 5 سال اقامت در پی امضای معاهده ای با طارق عزیز معاون نخست وزیر وقت عراق به بهانه اخراج از سوی دولت فرانسه در روز 17 خرداد 1365 به کشور عراق کوچ و وارد بغداد شد.

رجوی با این تصورکه سرنوشت جمهوری اسلامی به نتیجۀ جنگ عراق علیه ایران گره خورده و با توجه به اینکه ابرقدرت ها مایل نبودند ایران در جنگ پیروز شود و در نهایت رژیم صدام بازنده نخواهد بود، در چارچوب طرح آمریکا و متحدانش برای مزدوری و دشمنی علیه مردم به طور رسمی در کنار دولت عراق، مقابل ایران قرار گرفت و آغازگر یک حرکت شوم گردید. مزدور رجوی ساعتی قبل از انتقالش به عراق در یک مصاحبه تلوزیونی شرم آور عنوان کرد :

“می روم تا بر افروزم آتش ها در کوهستان ها…”

رجوی که پشتش به اربابانش گرم بود به سرعت خود را در آغوش دیکتاتور عراق یعنی صدام قرار داد و بی مهابا و جسورانه در مرز عراق و ایران مستقر و انبوهی امتیازات و امکانات رفاهی از قبیل محل استقرار امن ، پول های هنگفت، سهم از بشکه های نفت و ادوات جنگی و نیروی انسانی کسب کرد که اکثر این نیروها اسیران جنگی ایرانی در اردوگاه های صدام بودند . رجوی با ماموریت پلیدش زمانی پا به خاک عراق گذاشت که دیکتاتور عراق حدود 7 سال بود به سرزمین ایران تجاوز کرده بود و بسیاری از شهروندان استان های مرزنشین را کشتار و به اسارت گرفته بود.

رجوی نیز بعد از گذشت چند ماه به عنوان یک مزدور و یک سرباز صدام به جاسوسی داخل شهرهای ایران و حمله های نظامی پراکنده در تهران و دیگر شهرستان ها و همچنین مرزهای ایران پرداخت و ماموریت خود را علنی نمود و با زبان و پوشش ایرانی تعداد زیادی از مرزبانان و سربازان پادگان های نظامی را به شهادت رساند . جنایت ها و کشتار رجوی علیه مردم ایران و کمک به رژیم متجاوز عراق تنها دلیل و فلسفۀ پرواز او از فرانسه به عراق بود و همانطور که در بیانات کریه خود گفته بود فقط قصد آتش افروزی در دشت و کوهستان ها داشته و این نطق او ، خود حاکی از چهره و ماهیت تروریستی او و فرقه اش می باشد و اگر رجوی می دانست این نطق شوم در آینده ماهیت او را افشا میکند هرگز دهن به گفتار باز نمی کرد و چنین ادبیاتی را نشخوار نمیکرد.

حال مریم رجوی نگون بخت درصدد پوشاندن اعمال تروریستی رجوی می باشد، هر چند از دیرباز چهره منفور رجوی و اهداف فرقه اش در دنیا برملا شده است. اما گویا این کوچ های شوم و خانه بدوشی همواره گریبان گیر سازمان رجوی است که امروزه در کشور آلبانی و در کوه های مانز آتش افزایی و آتش افروزی میکنند. در حال حاضر و خوشبختانه این آتش ها در خرمن تشکیلات خودشان افتاده! آری صدور حکم کیفرخواست 42 تن از اعضای رها یافته فرقه در شعبه 55 دادگاه حقوقی و عمومی بین المللی تهران و پویش هزاران امضاء خانواده ها، همچنین جدایی تعداد زیادی از فرقه همان آتشی است که در خرمن رجوی افتاده است.

بیژن