گروه مجاهدین در خرداد سال 60 با انتشار اعلامیه‌ای مقابله مسلحانه با نظام جمهوری اسلامی را آغاز کرد، اگر چه شواهد تاریخی حاکی از این است که این گروه از بدو پیروزی انقلاب اسلامی به دنبال ضربه زدن به انقلاب ملت ایران بوده است. این گروه در 40 سال گذشته ویترین کاملی از انواع خیانت و جنایت را به نمایش گذاشته است. از جمله مهم‌ترین خیانت‌های این گروه همکاری با دشمنان تابلودار ملت ایران بوده است. از این رو و همزمان با 40 امین سالگرد شروع خیانت‌های مجاهدین ، در گفتگویی با سیدرضا قزوینی‌غرابی پژوهشگر مطالعات تروریسم بنیاد هابیلیان، به واکاوی ابعاد مختلف خیانت‌های مجاهدین و همکاری با دشمنان پرداخته‌ایم:
در سابقه گروه تروریستی مجاهدین انواع خیانت‌ها علیه ملت ایران مشاهده می‌شود و شاید مهم‌ترین و آشکارترین آن همکاری با صدام در کوران جنگ تحمیلی باشد. این گروه در دوره حضور در عراق و همکاری با رژیم بعث این کشور، چه نوع خدماتی به این رژیم می‌داد؟
مطالعه و تحلیل رویکرد مجاهدین در پنج دهه ای که از حیات خشونت بار آنها می گذرد نشان می دهد که با گروهی تمامیت خواه مواجه هستیم که برای تحقق اهداف قدرت طلبانه و حذف گرایانه خود به رنگ های مختلف در می آیند تا بتوانند با بهره برداری از شرایط مختلف و متضاد به زیست خود ادامه دهد. مجاهدین که در ابتدای دهه 60 اقدامات خشونت بار تروریستی خود را در سطح وسیعی از کشور آغاز کردند پس از ناکامی و تحمل ضربات سخت، با فرار از کشور و عزیمت به فرانسه، در سال 1365 میهمان صدام دیکتاتور وقت عراق شدند تا در بحبوحه جنگ با بهره گیری از امکاناتی که رژیم بعثی در خدمت آنها قرار می داد، خدمات متقابلی را به او ارائه دهند. در زمستان همین سال واحدهای نظامی مجاهدین در امتداد جبهه غرب و میانی تشکیل شد و همزمان صدام نیز حجم قابل ملاحظه ای سلاح های سبک و نیمه سنگین به همراه 15 پایگاه و زمین تمرین و مانور در مناطق مختلف عراق در اختیار آنها قرار داد که برای حمله به مناطق مرزی کشور و همینطور اعزام تیم های تروریستی به داخل مورد استفاده قرار گرفت. مجاهدین علاوه بر اینها عملیات های مشترک نظامی علیه ایران طراحی و اجرا کردند که عملیات ماووت و آفتاب در سال های 1366 و 1367 نمونه ای از آنها هستند.
مجاهدین در عراق و در دوران جنگ با راه اندازی ستاد اطلاعاتی و شناسایی، فعالیت های خائنانه متعدد دیگری از جمله جاسوسی از جبهه ها و همچنین عملیات تخلیه اطلاعاتی تلفنی از شهروندان و ادارات و نهادهای کشور را رقم زدند و گزارش ها را در جلسات جمع بندی، به سازمان اطلاعات صدام ارائه می کردند. این ها بخشی از خیانت ها و جنایت های این گروه تروریستی به هموطنان و میهن خود بوده است. طبعا حمله نظامی به مناطق غرب کشور در عملیات مرصاد در سال 1367 و کشتار تلخ و فجیع مردم بی گناه شهر اسلام آباد غرب و استمرار عملیات ترور و بمب گذاری در مناطق مختلف کشور حتی پس از پایان جنگ، مقوله هایی هستند که جداگانه می توان آنها را مورد گفتگو قرار داد.
واقعیت این است که مجاهدین پس از انتقال به عراق، تنها به یک بعد خدمت رسانی به صدام اکتفا نکردند. آنها علاوه بر انجام خدمات اطلاعاتی و جاسوسی، خدمات نظامی و مزدوری نیز ارائه دادند و جالب اینکه حتی پس از شکست عراق در ماجرای اشغال کویت، به یاری صدام رفتند تا قیام مردم عراق علیه دیکتاتور این کشور را سرکوب کنند. آنها خیانت به وطن و جنایت علیه بشریت را تمام و کمال انجام دادند.
پس از سقوط صدام در سال 2003، مجاهدین خلع سلاح شده و به خدمت دولت آمریکا درآمدند. مجاهدین ی که تا پیش آن خود را مبارز علیه امپرالیسم آمریکا می‌دانستند چگونه به خدمت ایالات متحده درآمدند و در این ایام چه نوع خدماتی را به آمریکا ارائه می‌کردند.
همانطور که اشاره کردم از آنجا که گروه مجاهدین هیچ بنیان و اصول ثابتی ندارد برای استمرار حیات خود و در مواقعی که احساس خطر کند و در شرایطی که متضاد با شرایط قبلی بوده است تغییر رنگ می دهد. جالب اینکه شبکه الجزیره انگلیسی در سال 1389 مستندی درباره مجاهدین با عنوان مجاهدین خلق فرقه آفتاب پرست تولید و پخش می کند که نشان می دهد خصلت تغییر رنگ در گروه مجاهدین تا چه اندازه مورد توجه دیگران نیز بوده است. با همین وصف، پس از حمله آمریکا به عراق و اشغال این کشور، مجاهدین که تا آن روز شعارهای ضد آمریکایی و ضد امپریالیستی سر می دادند، در خدمت امریکا قرار گرفتند. این نکته را باید عرض کنم که از چند هفته قبل از حمله آمریکا به عراق در سال 1382، مجاهدین در پادگان اشرف، اقدام به آف سازی (اصطلاح مورد استفاده مجاهدین ) یا از بین بردن اطلاعات و مطالب موجود کردند. بخشی از این مطالب نیز منشورات مجاهدین علیه آمریکا بوده است. هرچند آمریکایی‌ها در ابتدا توجهی به مجاهدین نداشتند و حتی آنها را مورد حمله قرار دادند اما پس از مدت کوتاهی دریافتند که این گروه می تواند برای آنها مفید باشد. از این رو دوران مناسبات مجاهدین و آمریکا خیلی سریع آغاز شد. حمایت واشنگتن از این گروه در عراق در برابر اصرارهای دولت این کشور مبنی بر ضرورت اخراج این گروه از عراق و حتی موافقت آمریکا با تأسیس رسمی دفتر لابی گری این گروه در واشنگتن، کنفرانس های خبری متعدد این گروه در آمریکا علیه ایران به ویژه برنامه صلح آمیز هسته ای کشور، بخش هایی از خدمات مجاهدین به کارفرمای جدید خود به شمار می رود.
همکاری مجاهدین با آمریکا چه تفاوتی با نحوه همکاری آنها با رژیم بعث عراق داشت؟
آنچه برای گروه تروریستی مجاهدین اهمیت دارد تحقق اهداف تمامیت خواهانه خود است. برای بقا و رسیدن به این اهداف برای آنها تفاوتی ندارد که عامل پشتیبان، چه کسی باشد. روزی در کنار صدام بودند که متصل به جبهه شرق و شوروی بود و پس از صدام در کنار امپریالیسمی قرار گرفتند که روزگاری به طور آشکار، علیه آن شعار می دادند و کتاب می نوشتند. تفاوت این دو دوره در شکل کارکرد مجاهدین است. در دوران صدام آنها با تحویل گرفتن انواع سلاح و تأسیس بخش های اطلاعاتی و امنیتی، کارکردی نظامی و اطلاعاتی داشتند و با امکاناتی که در اختیار داشتند حتی علیه شهروندان کشوری که آنها را پذیرفته، اقدامات جنایتکارانه انجام می دادند. در دوران اشغال عراق و پس از آن، به دلیل تغییرات فراوان به وجود آمده و محدودتر شدن مجاهدین در آنجا، کارکرد نظامی مجاهدین متوقف شد. دخالت در امور داخلی عراق و جنگ روانی علیه شخصیت ها و احزاب نزدیک به ایران، برگزاری نشست ها و تجمعات با حضور مخالفان ایران و دولت جدید عراق از فعالیت های جدید مجاهدین در عراق دوران اشغالگری بود که تحت حمایت ایالات متحده، بدون هیچ واهمه ای توسط این گروه اجرا می شد. همچنان که در این دوره و پس از آن، مجاهدین با برگزاری نشست هایی در خاک آمریکا، ادعاهایی علیه برنامه مسالمت آمیز هسته ای کشور به راه انداختند که محملی برای جنگ طلبان آمریکایی جهت افزایش تحریم ها علیه مردم کشورمان بود.
اکنون که محل استقرار اعضای این گروه در آلبانی قرار دارد، نحوه فعالیت آنها به چه صورت است؟
پس از سال ها بلاتکلیفی مجاهدین در پادگان های نظامی عراق یعنی اشرف و لیبرتی، به دلیل مخالفت کشورها با پذیرش آنها – حتی آمریکا به عنوان پشتیبان گروه – در نهایت آلبانی با تطمیع ایالات متحده و دریافت مبلغ اولیه 20 میلیون دلار (به اذعان آقای جان کری وزیر خارجه وقت آمریکا) پذیرفت که این گروه آواره را در خاک خود اسکان دهد. به گفته مقامات آلبانیایی مجاهدین تعهد داده بودند که فعالیتی علیه ایران نداشته باشند اما پس از آن بود که رفته رفته آشکار شد مجاهدین به طور علنی در حال برگزاری برنامه ها و انجام فعالیت های متعددی علیه ایران هستند و مقامات آلبانیایی نیز در موضع گیری های متعدد و خلاف آنچه مطرح شده بود، با حضور در پایگاه این گروه در آلبانی، اظهارات ضد ایرانی سر می دهند. افزون بر اینها گزارش های متعدد بین المللی که آخرین آنها به تازگی توسط شرکت فیسبوک منتشر شد نشان می دهد مجاهدین با خرید بیش از 1500 دستگاه کامپیوتر و تجهیز سالن هایی در اردوگاه دورس آلبانی و راه اندازی هزاران صفحه جعلی، فعالیت های تبلیغی گسترده ای علیه ایران به راه انداخته اند که بخش قابل توجهی از آنها خشونت طلبانه و نفرت پراکن است.
اساسا نحوه تعامل مجاهدین با دیگر دولت‌ها و گروه‌ها به چه صورت انجام می‌شود؟
مجاهدین به دلیل پیشینه و ماهیت خود گروه بسیار بدنامی هستند به گونه ای که برای سال ها در فهرست تروریستی کشورهای مختلف و حتی اتحادیه اروپا قرار گرفته بودند، همین مسئله باعث می شود که دولت های متخاصم با ایران در مناسبات با این گروه احتیاط کنند و ارتباطات خود را در پشت پرده داشته باشند. به همین جهت می بینید که منابع مالی این گروه همیشه در کتمان بوده است و علی رغم صرف میلیون ها دلار در ماه توسط این گروه، تأمین کننده های این هزینه ها، هیچ وقت هویت خود را آشکار نمی کنند. در نشست های پرهزینه ای که توسط این گروه برگزار می شود هم، این مقامات بازنشسته و سابق برخی کشورها هستند که پس از تقبل هزینه های آنان توسط گروه، حضور می یابند. شما تقریبا مسئول عالی رتبه ای را مشاهده نمی کنید که در زمان حضور در برنامه های مجاهدین ، مسئولیتی در کشور خود داشته باشد. این نشان دهنده آگاهی مقامات کشورها از ماهیت تروریستی و خشونت طلب مجاهدین است که مقامات خارجی را به احتیاط در تعامل آشکار با این گروه وا می‌دارد. البته مجاهدین در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ که مناسبات آنها با او دوستانه بوده است و بخش قابل ملاحظه ای از جنگ طلبان حلقه او از حامیان آنها بوده اند تلاش بسیاری برای اثرگذاری بر تیم وی برای افزایش بیشتر تحریم ها علیه مردم و شعله ور کردن جنگ صورت دادند اما در نهایت نیز ناکام ماندند.
سیدرضا الغرابی در گفتگو با فرهیختگان