هزینه های حمایت از سازمان مجاهدین

اقدامات تروریستی عبدالمالک ریگی جوان 24 ساله ماجراجویی که تاکنون منجر به قتل دهها تن از شهروندان بی گناه و عادی در ایران شده است، از سوی دو نهاد سازمان ملل متحد و شورای امنیت ملل محکوم و خواهان دستگیری و مجازات عاملان این فجایع تروریستی شده اند. بخش عمده ای از جریان اپوزیسیون برانداز نیز در این رابطه با موضع گیری این اقدامات را محکوم کرده اند. در این خصوص تنها سازمان مجاهدین خلق و تشکیلات پوششی وابسته به آن یعنی شورای ملی مقاومت با صدور بیانیه ای فراخوان به محکومیت دستگیری و مجازات عاملان تروریسم داده است. این فراخوان و حمایت آشکار از تروریسم وحشیانه و افسارگسیخته از سوی سازمانی است که اکنون در پوش حمایت از حقوق بشر و دمکراسی و آزادی و حتی مبارزه با تروریسم اینچنین بی پروا و آشکارا از عینی ترین اقدامات تروریسم یعنی کشتار عادی ترین شهروندان و تزریق فضای رعب و وحشت در خیابانهای سیستان و بلوچستان حمایت و آنها را تئوریزه می کند. شورای ملی مقاومت در بیانیه ای در این رابطه تاکید کرده است:

"سرکوب و اختناق در استان سیستان و بلوچستان در روزهای اخیر ابعاد جدیدی بخود گرفته است… همزمان رژیم با براه انداختن بیدادگاههای صحرایی در صدد است به منظور ایجاد رعب و وحشت در میان مردم این منطقه، شماری از دستگیرشدگان را سریعا اعدام کند. مقاومت ایران سازمانها و مجامع مدافع حقوق بشر را به محکومیت رفتار جنایتکارانه رژیم آخوندی در استان سیستان و بلوچستان و تلاش برای آزادی دستگیر شدگان و نجات جان آنها فرا می خواند."

این بیانیه پیش از هر چیزی بر درک تضاد محتوایی نهادهای بین المللی و سازمان مجاهدین خلق از مقوله تروریسم و حقوق بشر تاکید دارد. این بیانیه در شرایطی صادر می شود که کماکان چالش رای دادگاه بدوی اتحادیه اروپا با موضع گیری شورای وزیران اقتصاد و دارایی اتحادیه اروپا هنوز ادامه دارد. جانبداری مجاهدین از عاملان تروریستی سیستان و بلوچستان بیش از هر چیز بر حقانیت و صحت موضع اتحادیه اروپا بر تروریسم شناختن مجاهدین تاکید مضاعف دارد. در همین رابطه می توان به اظهارات کوربت در گفتگو با رادیو بی.بی.سی اشاره کرد که تلاش می کند به استناد دلایلی ساده انگارانه و بی پایه مجاهدین را از اتهامات تروریستی تبرئه کند. کوربت به این معنی تاکید دارد که سازمان مجاهدین از تاریخ ژوئن 2001 تا اکنون عملیات ترورییستی مرتکب نشده و در نهایت اینکه هیچگاه منافع بریتانیا از سوی سازمان مجاهدین تهدید نشده است. برای درک بی پایه گی استدلال های کوربت بخشی از اظهارات او را نقل می کنیم. او در گفتگو با رادیو بی.بی.سی می گوید:

"آنها این کارها (ترورهای داخل ایران) را کردند ولی تاریخ این کارها به قبل از سال ۲۰۰۱ بر می گردد، آنها هیچگاه اهداف غیرنظامی را مورد حمله قرار نداده اند. اما در مورد مقامهای دولتی، آنها یک جنایتکار باسابقه را که رئیس زندان اوین بود ترور کردند، کسی که در قتل دهها هزار نفر دخیل بوده و در این شرایط، این نوع حملات درست است اما نکته اصلی این است که در سال ۲۰۰۱ که سازمان مجاهدین خلق در این فهرست قرار گرفت دو موضوع روشن بود؛ اول اینکه این سازمان هیچ نوع تشکیلاتی در قلمرو بریتانیا نداشت و ثانیاً هیچ مدرک و دلیلی برای اینکه مجاهدین خلق فعالیتها و اقدامات خصمانه علیه بریتانیا داشته باشند در دست نبوده است."

بر این اظهارات چند فرض و گمانه می توان متصور شد. اینکه:

1 – معنای رفتار تروریستی تنها در تهدید منافع بریتانیا خلاصه می شود.

2- صرف جرائم رئیس زندان اوین نفس یک اقدام تروریستی را توجیه می کند. در این صورت آیا دلایل مشابه گروه القاعده برای اقدامات تروریستی علیه منافع امریکا را می توان به همین سیاق توجیه کرد.

3- با این استدلال می توان ترور مستشاران امریکایی توسط مجاهدین را در راستای ترور رئیس زندان اوین توجیه کرد.

4 – به صرف اینکه القاعده در قلمرو بریتانیا تشکیلاتی ندارد، آیا می توان نام آن را از لیست گروه های تروریستی حذف کرد.

5- تعارض میان موضع مجاهدین و نهادهای بین المللی در خصوص عملیات تروریستی اخیر در سیستان و بلوچستان فی النفسه حاکی از تعارض بینادین مواضع مجاهدین و جهان بین الملل و بالطبع آن اختلاف تعبیر میان شما و نهادهای بین الملل از تروریسم و حقوق بشر نیست؟

6- به تعبیر آقای کوربت انفجار اتوبوس و قتل دهها تن را می توان به مثابه اقدامات و هدفهای غیر نظامی تعیبیر کرد.

7- به صرف اقدامات تروریستی مجاهدین قبل از ژوئن 2001 می توان حکم به برائت آنها از اتهامات تروریستی داد.

8- این استدلال را می توان به این معنی تعبیر کرد که القاعده نیز می تواند از همین قاعده برای خروج نامش از لیست گروه های تروریستی استفاده کند.

9- اگر عملیاتی از نوع ترور رئیس زندان اوین رفتار تروریستی نباشد، به این معنی نیست که هر گروه مشابه مجاهدین و در هر کشوری می تواند بدون توجه به قوانین جاری برای اداره و تضمین امنیت شهروندان دست به اقداماتی مشابه سازمان مجاهدین بزند.

10- به زعم آقای کوربت تعریف تروریسم را نه نفس رفتارهای تروریستی که سمت و سوی آنها مشخص می کند. با این استدلال و نگرش به سهولت می توان بخش اعظمی از نام های موجود در لیست گروه های تروریست را حذف و اقدامات آنها را همسو با مجاهدین توجیه کرد.

واقعیت این است که این سیاهه را می توان به تعداد واژه هایی که کوربت ناآگاهانه در دفاع از مجاهدین بر زبان جاری می کند ادامه داد. اما حقیقت چیز دیگری است. حقیقت این است که امثال کوربت کماکان با موضوعیت تروریسم ابزاری و کاربردی برخورد می کنند. در این راستا فقط باید به وضعیت امثال کوربت در تناقض میان مجاهدین و مجامع بین المللی و جایگاه امثال او اشاره کرد. آنها نیز رفته رفته همچون مجاهدین باید با دنیایی از تعارض و دوگانگی عادت کنند. ظاهرا بهای این دوگانگی را با هزینه کردن همه پرنسیب و اعتبار خود باید بپردازند.

بهار ایرانی، سایت مجاهدین دبلیو اس، دوم مارس 2007