خانم حمائل غنی زاده مادری رنجدیده است که سالیان سال است از فراق دو دخترش خانمها: مهری سعادت، ناهید سعادت و پسرشان آقای محمود سعادت ، در رنج و زحمت هستند! ایشان در دیداری صمیمانه با اعضای انجمن نجات استان آذربایجان شرقی ، نامه ای را خطاب به فرزندان و دلبندان عزیزش تحویل دادند که در سایت انجمن منعکس شده تا بلکه خودشان یا دوستان شان ، پیام این مادر سالخورده و محنت کش را به فرزندانش برسانند، که متن نامه و تصویر نامه عینا در زیر آورده می شود:
سلام ،
فرزندان عزیزم ، مهری سعادت، ناهید سعادت و محمود سعادت؛
در نامه ام اول از روی گل بچه هایم می بوسم، جگرگوشه های آذری من!
شماها که با غیرت و با تعصب هستید، با محبت هستید، چه شده که همه را فراموش کردید؟ مخصوصا محمود من با غیرت تر است، چه شده که آنقدر ترسو و زبان بسته شدید که جرات ندارید که بگوئید مادر نگران است ، چندین سال زحمت ما را کشیده و بزرگ کرده است، خیلی از خانواده ها می گویند بچه هایشان در تماس تلفنی هستند، شما چرا زنگ نمی زنید ؟ چرا حال مرا نمی پرسید؟ چرا شما من ِمادر تنها را فراموش کردید؟
امضاء – مادرتان حمائل غنی زاده
